Campagne voeren is inmiddels een vak apart. Spindokters en campagneleiders hebben er een dagtaak aan om manieren te verzinnen waardoor hun man of vrouw zo goed mogelijk uit de verf komt. Want steeds weer blijkt dat van grote invloed is hoe een politiek leider overkomt in de media en bij het publiek. Soms lijkt het er in verkiezingstijd op dat de outfit van een politicus belangrijker is dan zijn of haar boodschap.

Dat wil niet zeggen dat die boodschap onbelangrijk is. Integendeel. Die doet er wel degelijk toe. Maar ook daar lijkt de verpakking soms meer van belang dan de inhoud. Een politicus die in het debat heel gevat oneliners debiteert, scoort in peilingen vaak beter dan degene die een inhoudsvolle bijdrage levert. Het is daarom terecht dat Pieter Omtzigt steeds weer herhaalt vooral behoefte te hebben aan een discussie die over de inhoud gaat en niet uit is op een gesprek vol leuke oneliners. Waarbij hij in zijn pleidooi er dan wel op moet letten dat zijn kenmerkende diepe zucht voorafgaand aan het pleidooi niet bijdraagt aan zijn eigen optreden.

Overigens is ook de inhoud vanzelfsprekend van belang. Daarbij doen partijen hun uiterste best aan de wensen van de kiezers tegemoet te komen. Er worden mooie beloften gedaan, niet zelden zelfs irreële. Allemaal om de kiezer te lokken.

Het zou dienstig zijn als in aanloop naar nieuwe verkiezingen partijen eens rekening en verantwoording zouden afleggen van hetgeen ze hebben kunnen waarmaken van de beloften die ze bij de vorige verkiezingen hebben gedaan. Te vrezen is dat hun oogst schamel zou zijn.

Zeker de partijen in die de coalitie zitten, zouden elk zo’n overzicht van gerealiseerde en niet gerealiseerde beloften moeten bieden. Zij hadden immers het roer in handen en konden beleid maken.

Partijen buiten de coalitie zijn echter niet machteloos. Zij hebben weliswaar minder ruimte om eigen punten te maken, maar ze kunnen ook wetten voorstellen.

Natuurlijk, in ons land met veel politieke partijen zullen altijd compromissen moeten worden gesloten. Geen enkele partij kan haar wensenpakket zomaar omzetten in beleid. Maar elke partij heeft eigen speerpunten. En het is karig als bij een regeringspartij daar na afloop van een kabinetsperiode niets van terug is te zien.

Kiezers die zich momenteel oriënteren zodat ze een keus kunnen maken, doen er goed aan door de mooie woorden en schone beloften heen te prikken. Zij moeten zich ook niet laten inpakken door het al dan niet geslaagd optreden van een partijleider. Het gaat om de inhoud. En ja, die is soms veel minder aantrekkelijk dan de leider wil doen geloven.

Hoofdredactie