De VPRO maakt een documentaire met vrouwen die vroeger in De Goede Herder hebben gewoond. Enkele jaren geleden kwam aan het licht dat de katholieke meisjes die in het klooster werden ondergebracht daar een vreselijk leven hebben gehad met kinderdwangarbeid in wasserijen en naaiateliers. Het ging meestal om kinderen die door de kinderbescherming bij de nonnen werden geplaatst, onder andere omdat hun ouders uit de ouderlijke macht waren ontzet. Behalve in Almelo waren er gestichten in Velp, Tilburg en Zoeterwoude. De instellingen van De Goede Herder hebben van 1876 tot 1978 bestaan. Er woonden ongeveer 15.000 meisjes.

De congregatie van De Goede Herder heeft in 2020 excuses gemaakt voor de dwangarbeid. Toenmalig minister Sander Dekker (Rechtsbescherming) heeft de vrouwen steun en een vergoeding toegezegd. Een deel van de slachtoffers is een juridische procedure begonnen. Enkele vrouwen vertelden de VPRO over de begraafplaats, waarover niets bekend was en die nu niet meer te zien is.

Almelo heeft archiefstukken en aktes bekeken en luchtfoto’s laten maken. Dat was reden om archeologen opdracht te geven te gaan graven. Nu er enkele graven zijn gevonden wordt samen met de forensisch archeoloog van de politie besloten hoe de zaak nu verder gaat, aldus de gemeente.

Op het terrein was later de gesloten instelling voor jeugdzorg Huize Alexandra gevestigd. Almelo wil er nu nieuwe woningen gaan bouwen. Maar dit proces is stilgelegd in afwachting van verdere ontwikkelingen rond de mogelijke begraafplaats.