Dit schrijft Frans Hoppenbrouwers, studiesecretaris van de stichting Communicantes, in het juist verschenen nummer van Pokrof, tijdschrift over oosters christendom.

De president van Wit-Rusland, Loekasjenko, formuleerde zelfs een opdracht voor de bisschoppen: „Of God bestaat, of niet, daarover moeten jullie spreken.” Aanvankelijke postcommunistische openheid heeft sinds het aantreden van president Loekasjenko, in 1994, plaatsgemaakt voor steeds meer controle van de staat. Hoppenbrouwers: „De Orthodoxe Kerk slaagt er niet in om de megalomane Loekasjenko op afstand te houden. Net als de Katholieke Kerk en andere kerken staat het haar niet vrij om een eigen koers te varen.” Dit blijkt, aldus de auteur, duidelijk uit de toekenning in september van de orthodoxe Vladimir-orde aan kolonel Dmitri Pavlitsjenko, die wordt verdacht van de moord op verdwenen dissidenten.

„Soms klinkt een bescheiden proteststem” aldus Hoppenbrouwers. De schilder Ales Poesjkin werkte aan een schildering van het laatste oordeel voor de dorpskerk in Bobr, nabij Minsk. Tot twee keer toe kregen de gezichten van twee mannen in het gedeelte dat de hel uitbeeldt het uiterlijk van Loekasjenko en metropoliet Filaret van Minsk. „Een hogere macht dwong de hand van de schilder”, schrijft Hoppenbrouwers, die eraan toevoegt dat uiteindelijk vier breedgeschouderde mannen in een auto met Minsk-nummerplaat de hoogwaardigheidsbekleders kwamen wegpoetsen.