Jan bracht zijn hele leven door bij Ecomare, nadat hij in de zomer van 1987 als pup op het strand was gevonden. Het diertje was aan beide ogen blind en kon dus niet in het wild overleven. Daarom werd hij opgevangen in Ecomare.

„Jan was een heel stabiele zeehond. Waar sommige dieren het bij het voeren wel eens laten afweten, was Jan er altijd. Als de dierverzorger twee keer op zijn of haar dijen klopte, wist Jan dat het de bedoeling was dat hij op de kant kwam. Dan kon de verzorger hem even goed bekijken. Jan lustte alles en wist wat hij waard was. In het algemeen was hij heel rustig, maar duurde het te lang voor hij een vis kreeg, dan begon hij hard te spetteren”, aldus Ecomare.

Het dier hield ervan om „als een dobber in het water te hangen. Snoet in de zon”. Volgens de zeehondenopvang zal het de komende tijd raar zijn dat zijn vaste plek tijdens het voeren leeg blijft.