„Het is niet eens wat je voelt. Het geluid, dat is het engste. Echt onbeschrijfelijk”, vertelt de 38-jarige Youssef uit het Belgische Houthalen. Hij is niet de enige die na de landing begint over het lawaai dat met de schok gepaard ging.

De 52-jarige Carmen van der Wel, die met drie vriendinnen op vakantie was in Marrakech, vergelijkt het met een „langs denderende trein”. Terwijl het buiten nog druk was, lag zij op bed toen het gebeurde. „Ik hoorde eerst mensen roepen: het is een aanslag.” Zij en haar vriendinnen begrepen echter al snel wat er aan de hand was.

Op aanraden van de hoteleigenaar haastte de vriendinnengroep zich naar een plein in de buurt. „De eigenaar kwam daar zelf achteraan, met grote kleden. Dat was top van hem”, vertelt Van der Wel. Ze zag om zich heen veel schade. Bijvoorbeeld aan een moskee waar ze een kwartier voor de beving nog een foto van had gemaakt. „Maar voor de mensen in de bergdorpjes is het veel erger geweest”, voegt ze eraan toe.

Youssef vindt dat hij „niks heeft meegemaakt” in vergelijking met anderen. In het gesprek wordt wel duidelijk dat de schrik nog niet uit zijn systeem is. „Ik heb niet meer geslapen en ik vertrouw geen gebouwen meer”, vertelt de Marokkaanse Belg. Toen de beving zich voltrok, wist hij niet wat hij moest doen. „Ik zag andere mensen rennen. Vanuit een hamam (badhuis, red.) zag ik mensen in paniek naakt naar buiten komen. Ik bevroor compleet.”

De 39-jarige Latifa, die in de vertrekhal op haar man staat te wachten, was onlangs nog met haar gezin in het getroffen gebied. „De kids moesten weer naar school, maar mijn man is iets langer gebleven”, vertelt ze. Hij was juist die ochtend teruggekomen in Marrakech, vanuit de bergen ten zuiden van de stad. „Daar ben ik echt heel blij mee”, zegt ze. Want juist het berggebied is zwaar getroffen.

Het eerste bericht dat ze over de aardbeving kreeg, kwam meteen van haar man. „Nu ben ik vooral begaan met de mensen in de bergen, de hulp kan hen veel moeilijker bereiken”, zegt Latifa. Ze denkt dat de ramp nog erger had kunnen zijn als de beving iets later was gebeurd. „Nu was het ’s avonds laat, dan zijn veel mensen buiten.” Over haar man die op tijd uit het zwaarder getroffen gebied weg was, zegt ze: „Ik denk dat dat het lot is.”