„Want nademaal, in de wijsheid Gods, de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking, zalig te maken, die geloven.”

Door het geloof kan men verstaan dat de hemelen door het Woord Gods zijn toebereid (Hebreeën 11:3). Want daaruit ontstaat eigenlijk het geloof, dat wij, door de dienst van Mozes onderwezen, niet meer omzwerven in dwaze en ijdele beschouwingen, maar de Enige ware God in Zijn oorspronkelijk beeld beschouwen.

Toch kan men mij tegenwerpen of hiermee overeen te brengen is wat Paulus leert: „Want nademaal, in de wijsheid Gods, de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking, zalig te maken, die geloven” (1 Korinthe 1:21). Want hij verzekert hiermee dat men tevergeefs God zoekt met behulp van de zichtbare dingen en dat ons niets anders overblijft dan rechtstreeks tot Christus te gaan. Hieruit volgt dat men niet moet beginnen met de grondstoffen van de wereld, maar met het Evangelie dat ons alleen Christus en Zijn kruis voorstelt en ons daarbij doet blijven.

Ik antwoord hierop dat men wel tevergeefs redeneert over de schepping van de wereld, als men niet eerst door de prediking van het Evangelie is vernederd en geleerd heeft alle scherpzinnigheid van het verstand te onderwerpen aan de dwaasheid van het kruis (zoals Paulus haar noemt in 1 Korinthe 1). Nergens elders zullen wij iets vinden dat ons opvoert tot God, zolang Christus ons niet in Zijn leerschool heeft onderwezen.

Johannes Calvijn,
reformator te Genève

(”Voorwoord op Genesis”, 1563)