Er waren diverse nabestaanden van de jongen aanwezig. Zijn broer hield een korte toespraak en er zijn bloemen gestoken in het beeld Mama Baranka, dat door de in Curaçao geboren beeldhouwer Nelson Carrilho is gemaakt om de gebeurtenis te herdenken.

De dader, die in 2012 stierf, werd na de moord door een kinderrechter veroordeeld, omdat hij destijds minderjarig was. De rechter stelde destijds vast dat racisme niet het wezenlijke motief was. Volgens de stichting Vrienden van Kerwin, die jaarlijks de herdenking organiseert in het park, was er wel degelijk sprake van een racistisch motief. Zo hoorden getuigen dat er racistische opmerkingen werden gemaakt.

Frank Boeijen schreef het lied Zwart Wit over de gebeurtenis. Purly Lucas, de broer van Kerwin, zei in een interview met de NOS dat hij hoopt dat mensen de betekenis van dit lied weer beter gaan snappen. „Heel veel mensen zingen het mee, maar weten niet waar het over gaat”, zegt Lucas tegen de NOS. Het lied vertelt volgens de broer van Kerwin wat er die dag in augustus 1983 is gebeurd. „Het gaat over het verdriet van de familie, maar ook over de pijn van Kerwin die nacht.”