„Eer de bergen geboren waren en Gij de aarde en de wereld voortgebracht had, ja van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.”

De mensen moeten tevreden zijn als zij naar hun bevatting middelmatig van Gods weldaden kunnen genieten. Naar dit doel hebben wij geheel ons leven te streven, dat wij zelfs in de hoogste ouderdom door de uitkomst volstrekt niet teleurgesteld worden als wij maar een beetje gevorderd zijn. Met dit doel begon Mozes zijn boek bij de schepping van de wereld, om ons God als het ware zichtbaar voor ogen te stellen door de aanschouwing van Zijn werken. Onbeschaamde mensen verzetten zich daartegen. Spottend vragen zij hoe deze dingen aan Mozes zijn geopenbaard. Zij menen dat Mozes maar wat verzint van dingen die hem onbekend zijn, daar hij ze niet heeft gezien, noch uit geschriften heeft vernomen dat ze zo waren. Echter, als zij deze geschiedenis niet geloofwaardig achten, omdat ze een lang tijdsverloop terugrekent, moeten zij ook de voorspellingen weerleggen waarin dezelfde Mozes heeft voorzegd wat evenveel eeuwen later, als nu reeds sedert de vervulling verlopen zijn, gebeurd is.

Helder en duidelijk is alles wat Mozes getuigt van de roeping van de heidenen. Bijna tweeduizend jaar na zijn dood trad pas de vervulling daarvan in. Als hij nu een zaak die zó lang daarna pas zou gebeuren en die voor het menselijk verstand verborgen was door de Geest Gods heeft vooruitgezien, kon hij dan ook niet verstaan dat de wereld door God was geschapen, daar hij toch hemels onderricht ontving?

Johannes Calvijn,
reformator te Genève

(”Voorwoord op Genesis”, 1563)