Volgens de omwonenden mocht Tata Steel van de provincie aanvankelijk het minimale aan zwaveldioxide uitstoten, in lijn met het Schone Lucht Akkoord. Maar dat werd na verloop van tijd bijgesteld, volgens de omwonenden nadat Tata Steel een zienswijze had ingediend. Daarmee zat de fabriek meteen aan de bovenkant van de bandbreedte van wat uitgestoten mag worden.

De rechter oordeelde hierover dat de provincie Noord-Holland heeft gehandeld binnen haar beleidsvrijheid bij het aanpassen van de uitstootnorm. Maar daar zijn de omwonenden van de fabriek het niet mee eens. „Dit is de werkelijkheid op zijn kop”, reageert Jan de Jong van stichting Schapenduinen. De Jong woont op landgoed Schapenduinen in Bloemendaal, niet ver van Tata Steel. Hij is een van de belangrijkste lokale tegenstanders van de staalfabriek.

„Omdat Tata zelf heeft besloten de 99 jaar oude, verwaarloosde fabriek te blijven uitmelken, zou het juist harder moeten worden aangepakt”, vindt De Jong. „Maar in plaats daarvan mag het door provincie juist aan softere normen worden gehouden. En de provincie werkt daar ook nog eens aan mee met haar twee-handen-op-één-buik-beleid. Met als gevolg dat de omwonenden van Tata Steel willens en wetens worden vergiftigd. Daar zullen we ons nooit bij neerleggen.”