Dat zei vrijdag woordvoerder Inge Leuverink van Cordaid, de organisatie die optreedt namens de Samenwerkende Hulporganisaties (SHO). Zij deed dat tijdens een door het Habitat Platform belegde bijeenkomst over de wederopbouw na de tsunami. Deze VN-organisatie zet zich gewoonlijk in voor menswaardige woonruimte voor de gehele wereldbevolking. Sinds de ramp probeert de organisatie echter vraag en aanbod van bedrijven en hulporganisaties bij elkaar te brengen.

In de gebieden waar Cordaid werkzaam is, Sri Lanka, Indonesië en India, zijn naar schatting een kleine 400.000 woningen verwoest. Nog eens vele tienduizenden huizen zijn zwaarbeschadigd. Vele bedrijven, adviesbureaus en organisaties hebben zich de afgelopen tijd tot de SHO gewend met de vraag of zij iets kunnen betekenen bij het bouwen van nieuwe woningen en het herstel van de infrastructuur. Circa 10 procent van het beschikbare geld kan, na beoordeling door Cordaid, ook aan niet tot de SHO behorende organisaties ter beschikking worden gesteld.

Verder is het voor bedrijven en corporaties mogelijk zich tot het ministerie te wenden. Dat stelt voor de komende vijf jaar 200 miljoen euro beschikbaar voor de wederopbouw van de getroffen landen. Buitenlandse Zaken richt zich daarbij op Indonesië en Sri Lanka, landen waaraan al ontwikkelingsgeld wordt verstrekt. Voor commerciële opdrachten gelden aanbestedingsprocedures.

Leuverink vroeg de vele geïnteresseerden in de wederopbouw om geduld te hebben. „Bel ons alsjeblieft niet plat met allerlei initiatieven.” Er zijn veel praktische problemen. Niet helder is wat de overheden besluiten met betrekking tot het bouwen langs de kust. Is de afgelopen jaren in Sri Lanka gedoogd dat bewoners afweken van de gebruikelijke afstand van 300 tot 500 meter vanaf zee, nu gaan er stemmen op om de teugels aan te trekken. Ook zijn er aanwijzingen dat de regeringen van de gelegenheid gebruik willen maken om de bewoners naar andere gebieden te verplaatsen. Verder zijn er onduidelijkheden over de eisen die aan nieuwe huizen worden gesteld.

Leuverink: „Er zijn ontzettend veel spelers actief en het gevaar bestaat dat er te weinig naar de mensen zelf wordt geluisterd. Het gaat ook niet alleen om woningen, de leefomgeving en de infrastructuur kun je daar niet los van zien. Wij willen eerst een strategie bepalen.” Vooralsnog gaat de SHO niet in zee met organisaties, bedrijven en corporaties die geen jarenlange ervaring hebben in het getroffen gebied.

Leuverink herhaalde dat de SHO niet meer geld voor de getroffen landen nodig heeft. Dat kwam haar op kritiek te staan van enkele groepen die niet onder de SHO-paraplu werken.