Bij Bierum ligt een hoge dijk aan de waterkant. Verderop in het land ligt een lagere dijk. Samen moeten de twee dijken overstromingen van het achterland voorkomen bij hoge (zeewater)standen. De bouw van de twee dijken in het kader van het landelijke Hoogwaterbeschermingsprogramma is een proefproject op zichzelf om uit te vinden of zo’n constructie een alternatief kan zijn voor verbreden en ophogen van dijken. Het inlaten van zout zeewater in het gebied tussen beide dijken is een ander proefproject.

Via de getijdenduiker stroomt zeewater in en uit het gebied. Het gebied heeft ook een verbinding met de Eems en zo kan slib uit de Eems door de getijdenwerking bezinken. Op de sliblaag ontstaat brakwaternatuur. Door klimaatverandering wordt landbouwgrond langs de kusten overal steeds zouter. Daarom wordt bij Bierum tussen beide dijken uitgeprobeerd welke landbouw en aquacultuur op zilte grond mogelijk is. Gedacht wordt aan de kweek van schaal- en schelpdieren, zeewier en zilte gewassen.

De aannemer plaatst tijdens de bouw van de duiker een bouwkuip in de dijk. Dat is een waterdichte constructie, zodat er tijdens het stormseizoen doorgewerkt kan worden zonder risico op overstromingen. In de duiker worden schuiven geplaatst, die gesloten kunnen worden bij te hoge waterstanden. In het voorjaar van 2025 moet het karwei klaar zijn, aldus Eems-Dollard 2050.