De Dode Zee heeft een oppervlakte van 2020 km2, maar wordt met de jaren kleiner. Het meer, want eigenlijk is het geen zee, is 55 kilometer lang en 16 kilometer breed. Het diepste punt van het meer ligt in het noorden. Daar is het 400 meter diep. Daarentegen is het maar 4 tot 6 meter diep in het zuiden. De Dode Zee is ook het laagst gelegen meer ter wereld. Het ligt 410 meter onder de zeespiegel. Er wordt ook alleen maar water aangevoerd. Het water kan namelijk nergens afgevoerd worden. De Dode Zee bestaat voor 33 procent uit zouten en heeft daarmee het hoogste mineraalgehalte ter wereld. Door deze zouten is het niet mogelijk om te zwemmen in het water. Wel kun je erin blijven drijven. Zelfs mensen die niet kunnen zwemmen, kunnen blijven drijven in de zee. De hoeveelheid zout die in het meer zit, is erg goed voor je huid. Mensen die lijden aan de ziekte psoriasis hebben er baat bij. Wanneer zij in het water hebben gelegen, kan de huidziekte een stuk minder worden. Ook het insmeren met de modder van de Dode Zee helpt om de huid gezond te houden.

Is de Dode Zee een bewijs van Gods toorn over de zonde? De Dode Zee bestond al voor de omkering van Sodom en Gomorra. Lot koos de gehele vlakte van de Jordaan. De rivier bevochtigde die vlakte geheel eer de Heere Sodom en Gomorra verdorven had (Gen. 13:10). Daar kwamen de vijf koningen samen om tegen Kedor-Laomer te strijden. In dat verband (Gen. 14) lezen we dat het dal van Siddim, dat is de Zoutzee, vol was van lijmputten. Gaten waaruit teer en pek werd gehaald.

Er is veel discussie over de vraag waar de steden Sodom en Gomorra gelegen hebben. Het is aannemelijk dat de steden rond het gebergte aan de zuidvlakte van de Dode Zee gesitueerd waren. Er zijn verschillende archeologische onderzoeken geweest die bevestigen dat deze steden bestaan hebben. Zo zijn door duikboten in de Dode Zee restanten van gebouwen ontdekt.

Door de een wordt gezegd dat het water in het meer zo zout is omdat het aangevoerde water door de Jordaan zo snel verdampt, de ander zegt dat het komt door de zwavel waarmee God de steden heeft verwoest. Het water is onvruchtbaar, er kunnen geen vissen in leven. Hoe het zij, de Bijbel wijst ons Sodom en Gomorra aan als voorbeelden van de toorn van God over de zonde.

Maar er is meer. De apostel Paulus wijst in Romeinen 9:29 op de profetie uit Jesaja 1:9: „Indien de Heere Zebaoth ons geen zaad had overgelaten, zo waren wij als Sodom geworden, en Gomorra gelijkgemaakt geweest.” Door het oordeel heen bewijst de Heere Zijn genade. Het werk van de zaligheid gaat door, zowel onder Joden als onder heidenen.

Dat de wateren van de Dode Zee geneeskrachtige werking hebben, is Gods algemene goedheid. Zelfs in de prediking van het oordeel bewijst Hij een barmhartig God te zijn. Eens zullen de wateren van de Dode Zee weer gezond worden als de wateren uit het heiligdom vanuit Jeruzalem naar het oosten aflopen en een steeds diepere stroom ontstaat, die uitloopt in de Dode Zee. Ezechiël ziet het in een visioen voor zich (Ezech. 47). De zeer zoute wateren worden gezond. Planten en vissen kunnen erin leven. Dat dit ook betekenis heeft voor de toekomst van Israël, laat ik nu maar liggen.

De les voor ons: ondanks onze zonden, die ons hetzelfde oordeel waard maken als is gebeurd met Sodom en Gomorra, laat God ons prediken dat er genade is in overvloed voor de grootste van de zondaren. In de toorn gedenkt Hij des ontfermens. Maar zo wij ons niet bekeren, zal het Sodom verdraaglijker zijn in de dag van het oordeel.”

In Om Sions Wil (Verbonden in belijden) gaat emeritus predikant W. Silfhout in op de vraag van een lezer: „Onze predikant noemde in een preek over Sodom en Gomorra de Dode Zee een bewijs van Gods toorn, dat to op de dag van vandaag nog zichtbaar is. Maar deze zee is helend voor mensen met huidziektes. Hoe moet je dat in Bijbels licht zien?”