Bij de ACM kwamen onder andere signalen binnen dat brancheorganisaties hun leden adviseerden een prijsplafond te hanteren. Ook deelden ze informatie over individuele contracten. Dit is verboden, omdat als uitgangspunt bij de meeste zorg nog altijd geldt dat ziekenhuizen of ander soort zorgaanbieders moeten concurreren op bijvoorbeeld prijs, kwaliteit of service. Die marktwerking moet in theorie gunstig uitpakken voor de klant.

Zowel aan de aanbiederskant als aan de inkoperskant waren er aanwijzingen dat brancheorganisaties te ver gingen met hun bemoeienis bij individuele contractonderhandelingen, licht een woordvoerder toe. Maar diepgaand onderzoek naar mogelijke overtredingen deed de ACM niet. „We hebben signalen ontvangen en daarna een aantal indringende gesprekken gevoerd met brancheorganisaties in de zorg, en daarmee het onderzoek afgesloten.” Of de mogelijk verboden afspraken nadelige effecten hebben gehad voor verzekerden, is daarom niet te zeggen door de ACM.

Volgens de toezichthouder kwamen de onduidelijkheden voort uit de verschillende crisissituaties waar de zorg de afgelopen jaren mee kampte, zoals de coronapandemie en de extreme prijsstijgingen voor energie. Organisaties hebben nu de kans om te reageren op het eerste concept van de leidraad over de rol van brancheorganisaties bij contractonderhandelingen. Maar de kern blijft volgens de ACM staan. „Concurrentieregels zijn concurrentieregels, die blijven hetzelfde.”

Op veel andere vlakken mogen bedrijven in de zorg wel samenwerken, benadrukt de ACM. Brancheorganisaties kunnen leden bijvoorbeeld wijzen op bepaalde regels die relevant zijn voor contractonderhandelingen. „Samenwerking in de zorg staat hoog op de agenda bij ons”, stelt de woordvoerder.