Heijmans neemt de projectontwikkelingsactiviteiten, het bouwbedrijf, de timmerfabriek en de bouwmaterialenhandel over van Van Wanrooij. De verhuur van de zakelijke panden en woningen van het familiebedrijf blijven in beheer bij Van Wanrooij.

Van Wanrooij werd in 1969 opgericht door de twee broers Wim en André van Wanrooij en is in ruim vijftig jaar tijd uitgegroeid van een klein aannemersbedrijf tot een familiebedrijf in de woningbouw- en ontwikkelingssector met circa 275 werknemers.

Alle medewerkers van Van Wanrooij worden onderdeel van Heijmans met behoud van werkgelegenheid. Ook de huidige driekoppige familiedirectie van Van Wanrooij blijft de komende twee jaar operationeel betrokken bij de bedrijfsactiviteiten om een goede overdracht te waarborgen.

Door de overname stijgt de omzet van Heijmans met ruim 20 procent naar 2,2 miljard euro en verdubbelt de werkvoorraad in vastgoedontwikkeling van circa 15.000 naar 29.000 nieuwbouwwoningen. De overname verhoogt ook de ontwikkelcapaciteit van Heijmans met 1000 à 1500 woningen op jaarbasis naar 3000 à 4000 woningen.

De koopprijs wordt deels betaald door een aandelenuitgifte aan de aandeelhouders van Van Wanrooij. Zij verwerven hierdoor ruim 9 procent van de certificaten van aandelen in Heijmans. Het resterende deel van de koopsom is in contanten. De overname wordt naar verwachting in het derde kwartaal van 2023 afgerond.

Volgens Ton Hillen, topman van Heijmans, komt de woningportefeuille van het bedrijf beter in balans met de overname. Daarbij voorziet hij dat het woningtekort in Nederland verder toeneemt in de nabij toekomst. „Er is nu al een tekort van 350.000 woningen. Met het huidige bouwtempo zie ik de druk op de woningmarkt alleen maar toenemen”, stelt Hillen. De woningbouw wordt volgens hem ook afgeremd door vertragende procedures.

Daarom pleit de topman voor een versimpeling van bouwvergunningen en het versnellen van procedures. „Ik vind het af en toe goed dat mensen bezwaar kunnen maken, maar niet zes keer”, verduidelijkt Hillen. „We kennen de bezwaarmogelijkheid van de woningbezitter, maar misschien moet het recht van de woningzoekende ook wat zwaarder in de procedures gaan wegen. Het moet niet alleen maar ‘not in my backyard’ zijn”, besluit de directeur.