In de acht pagina’s tellende brief beschrijft de paus Pascal als een „man van zijn tijd”, die het christelijk geloof op een „meesterlijk intellectuele” manier verdedigde. De brief draagt de naam ”Sublimitas et miseria hominis” (”De grootsheid en ellende van de mens”). Franciscus noemt de 17e-eeuwse wiskundige en filosoof een „onvermoeibare zoeker naar de waarheid”.

De paus zegt dat Pascal aan de ene kant pleitte voor de redelijkheid van het geloof in God, maar dat hij aan de andere kant, juist vanwege zijn eigen intellectuele bekwaamheid, „ook de grenzen van de rede erkende en het belang benadrukte om met geloof te reageren op Gods roep”. In de brief staan veel citaten uit Pascals ”Pensées”, zijn bekendste werk.

Tijdens de persconferentie die was belegd om de brief te presenteren, benadrukte kardinaal Tolentino de Mendonça dat de paus een „diepe bewonderaar” van Pascal is.