Deze vraag overrompelt mij eerlijk gezegd wel. Daar moet ik even goed over nadenken. Een jaar lang iedere maand een gebeurtenis uit ons leven in het buitenland beschrijven. Mijn eerste reactie is: nee, dat is niets voor mij. Dat ga ik niet doen. Ik ben geen goede schrijfster en wat moet ik een jaar lang schrijven aan al die mensen? Het idee sprak mij absoluut niet aan.

Schroom

Toch heb ik er nog eens langer over nagedacht. Het direct afwijzen van iets wat je niet graag doet of wat je niet makkelijk vindt, is de makkelijkste weg. Maar dan weet je ook nooit óf het moeilijk is, en of je het echt niet kunt. Na lang aarzelen heb ik met schroom toegestemd.

En zo zijn er tien columns verschenen waarin ik u een klein beetje liet meelezen hoe mooi, maar soms ook moeilijk het leven in het buitenland is.

In mijn eerste column schreef ik hoe mijn zussen mij weer lieten genieten van de puurheid van het eerste zien. Het gewone werd weer even ongewoon. Ik zag de rijke natuur en de schoonheid van de cultuur, maar wat ik ook zag waren de rafelrandjes van het land.

Trouw

In deze laatste column wil ik u nog één keer laten zien hoe het eerste zien niet altijd de realiteit is. Achter de deur van een vervallen bamboehuisje, waarin armoede en moeiten weerspiegeld worden, schuilt soms een gezegend leven.

Een van de eerste leden van onze gemeente El Amparo is een vrouw die een heel moeilijk leven heeft gehad en veel armoede heeft gekend. Zij is mishandeld en bedrogen door haar man. Toch heeft zij haar man nooit verlaten. Zij hebben samen acht kinderen gekregen. Het was een moeilijk leven maar de Heere heeft het willen zegenen. Een van haar zoons is nu predikant in onze gemeente. Een andere zoon is ouderling. Nog een andere zoon is leider van de jeugdvereniging. Twee dochters zijn leidsters van de zondagsschool. Alle kinderen en kleinkinderen gaan regelmatig naar de kerk. In het leven van deze vrouw zien we bevestigd wat de Heere belooft, dat Zijn trouw zelfs op het late nageslacht rust. Voor deze vrouw is haar leven Christus geworden. Ondanks alle moeiten en zorgen is zij vooral dankbaar en wil zij niets liever dan haar leven in dienst van de Heere en Zijn gemeente stellen.

Ik neem afscheid van u als lezer. Bidt u mee voor de uitbreiding van Gods Koninkrijk in Ecuador?

Marja Korpel (61) is getrouwd met Dick. Sinds 2009 zijn zij uitgezonden Zending Gereformeerde Gemeenten (ZGG). Eerst naar Nigeria en sinds 2015 naar Ecuador. Ze wonen in de stad Guayaquil.