Prof. J. Hoek stelde in een eerste lezing dat ieder tot Christus mag komen zoals hij is, maar dat de mens die tot Jezus komt, geroepen wordt tot zelfverloochening en kruisdragen. „Geen moreel beraad zonder Bijbel, geen theologische zuiverheid zonder bewogenheid met de medemens.”

Onze formule is dat elk thema behandeld wordt vanuit Hollands en Hongaars perspectief en daarom sprak ds. Gergely Ferenc Barnabás over wat inclusiviteit voor Hongaarse gemeenten betekent, met name ten aanzien van homoseksualiteit. Al ziet hij voor een relatie van twee mensen van hetzelfde geslacht beslist geen ruimte, hij verbreedt het thema als hij vraagt: „Heeft de kerk in Hongarije niet aan kracht verloren, toen ze stilzwijgend toeliet dat jonge mensen samen op vakantie gaan?” Twee volle uren praten we over wat beide lezingen voor de gemeenten betekenen. Zanguur en bidstond sluiten deze dag af, een ontroerend moment als ieder om beurten het hart voor God opent.

Op dinsdag mag ik vanuit Efeze 3:1 spreken over het werk van een predikant als gevangene van Christus, die in het waken over de zielen zoals Jezus leren mag om prioriteiten te stellen. Dan luisteren we naar ds. Ambrus Molnár die ons opscherpt de theologie systematisch te doordenken. „Anders krijgen we verkeerde voorstellingen van God. Het gaat in de theologie immers om de kennis van Hem.”

Tranen

Onze conferentie gaat naar een afronding. Als een bijzondere zegen ervaren we de komst van een predikant die vanwege de humanitaire hulp die hij binnenbrengt juist vandaag een vergunning kreeg om Oekraïne te verlaten. Al jaren is hij predikant in Transkarpatië, het Hongaarstalige deel van Oekraïne. Aangrijpend is de geschiedenis van de kerk in deze regio, de verbanning naar Siberië van predikanten tijdens de Sovjetoverheersing. En nu maken ze de verschrikkelijke oorlog mee, en zijn in zijn gemeenten alleen de ouderen niet gevlucht.

Het jaarthema vol hoop van zijn kerk is Job 14:7: „Want voor een boom is er, als hij omgehakt wordt, hoop dat hij zich weer vernieuwt”. Anderhalf uur hangen we aan zijn lippen, waarna we reageren door Psalm 56:4 en 5 te zingen, terwijl tranen zijn ogen vullen: „Gij weet, o God, hoe ’k zwerven moet op aard’” en „’k vertrouw op U door gene vrees gestoord”. Op deze toonhoogte leg ik mijn pen neer.

P.J. Vergunst, algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond, brengt samen met predikanten een bezoek aan de Mátraházaconferentie in Hongarije.