De gepensioneerde evangelist van Simon de Looijer in Amsterdam sprak zaterdag tijdens de negende Kostersdag van de Gereformeerde Gemeenten. De bijeenkomst, die 240 bezoekers trok, werd gehouden in het kerkgebouw van de gereformeerde gemeente van Opheusden. De organisatie was in handen van Aart van Beek uit Apeldoorn en Ries Havenaar uit Benthuizen.

Vader en zoon

Wim Schop (67) was aanwezig, mét zijn zoon William (17) en zijn vrouw Carla. Wim is koster van de gereformeerde gemeente van Meeuwen en zijn zoon is hulpkoster. De twee lopen ’s zondags samen naar de kerk. Ze zijn ruim een halfuur voor het begin van de dienst aanwezig en dan heeft ieder zijn eigen taak.

Wim: „Ik controleer de wc’s en de kerktelefoon in de consistorie, zorg voor het psalmbriefje voor de organist en voor het ene psalmbord met de te zingen psalmen.” William: „Ik zorg voor twee glaasjes water voor de voorganger, de Bijbel en het psalmboek op de kansel, de Bijbel op de lezenaar en de collectezakken. Daarna maak ik het andere psalmbord klaar.” Als dat gebeurd is, lopen ze samen naar de ingang van de kerk om de mensen te begroeten en eventueel een praatje te maken.

Het thema van de Kostersdag was evangelisatie. Ds. D. de Wit, predikant van de gereformeerde gemeente van Kesteren, sprak vanuit Handelingen 1:8 : „…gij zult Mijn getuigen zijn…”. Hij zei dat kosters een belangrijke taak hebben rondom de kerkdiensten. „Kosters zijn de gastheren. Ze stralen uit: U bent hartelijk welkom.”

De predikant noemde als voorbeeld een echtpaar dat zomaar een keer naar de kerk kwam. De koster lette niet op hun kleding, ontving hen vriendelijk, gaf hun een Bijbeltje en een psalmboek en wees hen een plaats. Ds. De Wit: „Later zeiden ze dat ze zo vriendelijk waren ontvangen. Dat is evangelisatie.”

Schulderkentenis

Hij vindt het belangrijk dat Gods Woord klinkt tijdens evangelisatie. „We hoeven niet van alles te verzinnen. We moeten eenvoudig de boodschap doorgeven. We moeten Gods Woord laten horen in de wetenschap dat er in de weg van schulderkentenis plaats mag komen voor de Heere Jezus.” Belijdenis van schuld is wezenlijk, aldus ds. De Wit. „In het evangelisatiewerk moet de schuld van de mens eerlijk bekendgemaakt worden.”

Voor evangelisatie is het volgens Krijgsman belangrijk om aan te sluiten bij de samenleving. „Begrijpt men ons wel? Passen we ons in onze woorden aan zodat anderen ons begrijpen?” De evangelist wees vervolgens op Paulus die voorbeelden uit de sportwereld van zijn tijd en uit de actualiteit gebruikte. Krijgsman noemde als teksten uit de sportwereld 1 Timotheüs 4:8, waarin het gaat over lichamelijke oefening, en 1 Korinthe 9:24, waar het gaat om het lopen in de loopbaan. Daarna legde hij uit hoe Paulus het beeld omboog. „De apostel legde uit dat de winnaar een verderfelijke kroon ontving, maar een christen een onverderfelijke. Een christen moet voor die kroon trainen.”

Als ander voorbeeld voor het aansluiten bij de leefwereld verwees Krijgsman naar de rede van Paulus op de Areopagus. „De apostel begon met het spreken over hun afgoden, maar hij sprak ook over het oordeel en de opstanding. Paulus paste zich voortdurend aan. De manier waarop hij met de mensen sprak, was afhankelijk van wie hij voor zich had.”

Onopgeefbaar

De evangelist waarschuwde zijn hoorders dat veel mensen tegenwoordig geen enkel besef meer hebben van Wie God is. „De meest fundamentele zaken weten ze niet.” Om een „landingsbaan te maken voor het evangelie” is het goed om eerst te luisteren naar de ander. In het evangelisatiegesprek zijn volgens Krijgsman twee dingen onopgeefbaar, namelijk het benoemen van verlorenheid en redding.

De bijeenkomst werd geopend door de plaatselijke predikant ds. W. Mouw. Hij hield een meditatie over Psalm 27:4. Hij zei dat eigenlijk alle kerkelijke gemeenten evangelisatieposten zouden moeten zijn. „Hoe gaan we daarmee om? Dat vereist doordenking.”