Zo zou het licht waarin het meisje staat niet realistisch zijn. „Een proef met dezelfde hoeveelheid raamlicht in de nagebouwde set toonde aan dat de complete keuken aardedonker blijft.” In het Rijksmuseum, waar Het melkmeisje hangt, kijken ze er overigens niet van op: „Vermeer was een schilder, geen fotograaf.” Toch is het volgens Veeneman wonderlijk dat deze kwestie nooit de aandacht heeft getrokken.

Voor hem staat nu ook als een paal boven water dat er onder de melk een spijkertje moet hebben gezeten om daarvandaan met draadjes zogenoemde aandachtslijnen te kunnen trekken, een gebruikelijke schilderstechniek in de 17e eeuw. Dat er een gaatje zat was van röntgenfoto’s al bekend, maar Veeneman constateert nu maar liefst twaalf van die lijnen vanaf die plek. En dus moet er volgens hem wel een spijkertje hebben gezeten.

Het Rijksmuseum kon woensdag nog geen inhoudelijke reactie geven op de vermeende bevindingen, maar noemde het „ontzettend leuk” hoe Vermeer nog altijd zo tot de verbeelding spreekt, dat mensen zich dermate diepgaand met zijn werk bezighouden zoals nu weer Veeneman.

De nagebouwde keuken van Het melkmeisje is twee bij twee meter. Veeneman maakte allerlei berekeningen aan de hand van het schilderij waardoor hij op deze grootte uitkwam. Hij gebruikte 17e-eeuwse spullen, ook de melkkan is uit die tijd. Alleen het meisje ontbreekt: „Ze is even naar de wc”, aldus Veeneman.

Hij presenteert zijn bevindingen donderdag.