„Een tweede zetel is op dit moment heel ver weg”, zei SGP-senator Diederik van Dijk op 15 maart, toen hij de uitslagen van de Provinciale Statenverkiezingen zag binnenrollen. De volgende dag fleurde hij al wat op. Nadat de stemmen uit Veenendaal met veel vertraging waren geteld, ging de SGP in Utrecht van één naar twee. Nog weer later werd bekend dat de ChristenUnie de SGP in de Eerste Kamer steun zou bieden, om zo recht te doen aan het feit dat het CU-Statenlid Anne Schipper uit de provincie Noord-Brabant een gecombineerde CU/SGP-zetel bekleedt en zijn verkiezing mede aan SGP-kiezers te danken heeft.

Het was even puzzelen voor beide partijen, maar al snel werden ze het erover eens dat de SGP in voldoende mate zou zijn gecompenseerd als de Zeeuwse CU’er Lizo Koppejan zijn stem aan de staatkundig-gereformeerden zou geven. Aldus geschiedde. „Heel de CU in Zeeland heeft SGP gestemd”, glimlacht Van Dijk, doelend op het gegeven dat Koppejan een eenmansfractie vormt.

Wat gaf nog meer de doorslag voor het zetelbehoud, behalve de SGP-winst in Utrecht en de SGP-stem van Koppejan?

Van Dijk: „Niets, die twee elementen waren doorslaggevend. We hebben verder geen externe hulp van andere partijen meer gehad.”

Is opluchting de juiste typering van uw huidige gemoedstoestand?

Nadenkend: „Opluchting, ja, maar feit is en blijft dat door het zetelverlies van CDA en ChristenUnie de positie van de christelijke partijen in de Eerste Kamer is verzwakt. Dus ik zou zeggen: Opluchting, met een verdrietig, donker randje er omheen.”

Stel, de SGP was die tweede zetel toch kwijtgeraakt, wat zou christelijk Nederland daarvan hebben gemerkt?

„Nu kunnen Peter Schalk en ik de departementen onderling verdelen. Als ik was weggevallen, had hij de komende vier jaar alle ministeries in zijn eentje moeten doen. Dan boet je als fractie natuurlijk enorm in aan slagkracht. Denk bijvoorbeeld maar aan al die keren dat er ’s avonds laat, rond 23.00 uur, nog een hele ingewikkelde motie wordt ingediend. Dan zou Peter steeds in z’n uppie moeten taxeren: steun ik die, of niet. Dat is niet te doen.

Toch is dat niet het hele verhaal. Nu kunnen Peter en ik elkaar na afloop nog appen: Je stond pal voor onze principes, goed gedaan. Dat heb je nodig, want vergis je niet: in debatten over abortus of gender kom je als SGP’er soms knap alleen te staan.”

Als nieuwgekozen senator bent u vast van plan de hele rit uit te zingen tot de volgende Eerste Kamerverkiezingen van 2027. In hoeverre kan die intentie worden doorkruist door het gegeven dat de SGP volgend jaar op zoek moet naar kandidaten voor de eerstvolgende Tweede Kamerverkiezingen?

„Ach, als politicus kun je vooraf best zeggen: ik ben vastberaden van plan dit of dat voor vier jaar te doen. Maar in ons vak heb je geen garanties, hè. Kijk maar naar de afgelopen maanden. Krijg je één of twee zetels? We zetten de boel graag naar onze hand, maar laten we eerlijk zijn: dat kunnen we niet. Soms moet je afwachten.”

Bent u beschikbaar als Tweede Kamerlid als de partij een beroep op u doet?

„Momenteel ben ik daar helemaal niet mee bezig. Ik ben nu gekozen voor een derde termijn als Eerste Kamerlid. Die verantwoordelijkheid wil ik volop en met alle energie oppakken. Wat er te zijner tijd naar me toekomt, al dan niet vanuit de Tweede Kamer, ga ik bekijken als het zover is.”