Maar waarom met Pinksteren? Het was prachtig dat op dat moment al die mensen in Jeruzalem waren. Zij hebben het wonder van de uitstorting van de Geest meegemaakt en meegenomen naar huis. Het was het feest van de eerstelingen van de oogst.

Hier werd de vrucht van het werk van Christus aan de Vader voorgesteld. Dat is zeker waar. Er is echter nog een reden waarom de Heilige Geest werd uitgestort op de pinksterdag. De naam Pinksteren komt van het Griekse woord ”pentecoste”, dat vijftigste betekent. Het feest viel op de vijftigste dag na Pascha. Pascha is ingesteld in de nacht voordat Israël de verlossing uit Egypte ontving. Dit feest stond in het teken van de verlossing. Na vijftig dagen kreeg het verloste volk Gods wet bij de Horeb. Daar openbaarde de getrouwe Verbondsgod Zich aan Zijn volk. Hij maakte daar bekend hoe Hij gediend wil worden en geeft Zijn heilige wet. En nu ging de Heere, vijftig dagen na het volbrachte werk op Golgotha, opnieuw Zijn wet geven. Het is in het bijzonder de Heilige Geest aan Wie het werk van heiligmaking wordt toegeschreven. Hij doet dat door de wet te schrijven in het hart van Zijn kinderen. De Heere heeft beloofd dat Hij het stenen hart weg zal nemen en er een vlezen hart voor in de plaats zal geven (Ez. 36:26). Hij heeft Zijn Woord waargemaakt (2 Kor. 3:3). Hij schrijft Zijn wet niet meer in stenen tafelen, zoals op Horeb, maar door de werking en kracht van de Heilige Geest in het hart. Daarom waren er weer dezelfde tekenen: wind en vuur. Het is de Heere Die werkt. Het is allemaal vrucht van het verlossende werk van de Zoon, Die gegeven is van de Vader. En nu dan het toepassende werk van de Heilige Geest. Onbeschrijfelijke en onbegrensde zondaarsliefde van een drie-enige God. Deze onvoorwaardelijke liefde vraagt niet alleen om, maar dwingt ook tot, wederliefde.

De Heere Jezus heeft in de nacht dat Hij verraden werd de drinkbeker genomen en gezegd: „Drinkt allen daaruit. Want dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwe Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden” (Matth. 26:27-28). Er was bloed nodig, zoals Mozes op de berg Horeb het volk met het „bloed des verbonds” besprengde (Ex. 24: 8). Christus heeft Zijn leven gegeven en volkomen beantwoord aan de wil van Zijn hemelse Vader. Wat Adam en Eva niet wilden, en Abraham, Mozes en David niet konden –gehoorzaam zijn–, dat heeft Christus gedaan. Daarom is er geen beginnen aan van onze kant. We mogen en kunnen het werk van de Heilige Geest niet losmaken van het werk van Christus. Het is de Geest Die het uit Christus neemt om het te verkondigen. Zo wordt het werkelijk Pinksteren. Dat is het niet alleen voor de 3000 pinksterlingen op het tempelplein. Door het Evangelie dat de Heilige Geest in mijn hart werkt, niet alleen voor anderen, maar ook voor mij.

„En als de dag van het pinksterfeest vervuld werd…” - Handelingen 2:1a