Over die prijs was niet te onderhandelen: die was gelijk aan zijn studieschuld, als een protest tegen het leenstelsel waarvan Veldhuis gebruik moest maken. Helemaal aflossen kan hij zijn schuld echter nog niet, omdat hij belasting moet betalen over de verkoop. Hij is echter erg blij. „Dit is natuurlijk waarop ik had gehoopt, maar toen ik het nieuws hoorde was ik echt sprakeloos. Het voelt nog altijd erg onwerkelijk.”

Het tapijt was zijn afstudeerproject van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, waar hij illustratie studeerde. Het toont onder meer de Nederlandse leeuw met een vervaarlijk zwaard. Dat vertolkt zijn gevoel dat hij de Staat nog altijd veel schuldig was.

De kopers zijn volgens het museum Joke van Veen en Jaap Versteegh. „We hebben het wandkleed in de eerste plaats gekocht omdat we het een goed kunstwerk vinden”, aldus Versteegh. „Het is vernieuwend en beeldend sterk. Daarnaast spreekt de sociaal-maatschappelijke thematiek van het werk - de gevolgen van een studieschuld en het sociale leenstelsel - ons sterk aan.”

Het echtpaar, dat ook een stichting heeft om gevluchte kunstenaars in Nederland te ondersteunen, kocht Eigen schuld niet voor zichzelf, maar geeft het in langdurig bruikleen aan het museum. Het is nog tot en met 25 juni te zien in het Dordrechts Museum en wordt daarna geleend aan De Balie in Amsterdam, Museum de Fundatie in Zwolle en Museum JAN in Amstelveen.

Dat deze mensen het tapijt hebben gekocht stemt Veldhuis extra blij, ook omdat zijn werk in de openbaarheid blijft. Hij had volgens eigen zeggen van anderen zelfs nog wel meer kunnen krijgen, maar vond het belangrijk om aan het bedrag van zijn schuld vast te houden bij wijze van protest.