„Want ons Evangelie is onder u niet alleen in woorden geweest, maar ook in kracht, en in de Heilige Geest, en in vele verzekerdheid.”

Gelovigen gaan in de geestelijke rust. Dit is het begin van de rust die aanvangt door het geloof. De rust voor het lichaam zullen zij niet bereiken voordat zij rusten in het graf, maar zij vinden rust voor hun ziel in Christus. Zij die weten wat onrust in de ziel is, zullen de rust in het zien op Christus meer waarderen dan alles wat onder de hemel is.

Het hart van de mens is een rusteloos ding. Hoewel het altijd aan het zoeken is, kan het nooit rust vinden, totdat de ziel tot Christus komt en deel krijgt in het voorrecht om in Hem te rusten. Zij zijn gegaan in de rust van geloof en verzekering van de waarheid van het Evangelie. „Want ons Evangelie is onder u niet alleen in woorden geweest, maar ook in kracht, en in de Heilige Geest, en in vele verzekerdheid” (1 Thessalonicenzen 1:5).

Er is van nature een wortel van godloochening en twijfelzucht in het hart van de mens. Het Evangelie wordt tot hen gebracht maar zij kunnen het niet geloven. „Wie heeft onze prediking geloofd, en aan wie is de arm des Heeren geopenbaard?” (Jesaja 53:1). Zij blijven rusteloos in hun hart, totdat de Geest het geloof in hen werkt en de waarheid van het Evangelie in hen openbaart. Zo worden zij overreed door wat zij van de waarheid zien en ondervinden.

Thomas Boston,
predikant te Ettrick

(”Derde zevental preken”, 2005)