Actie nodig tegen oprukkende cyberslavernij
Het is verbijsterend dat een reactie van westerse landen op de oprukkende cyberslavernij in Zuidoost-Azië uitblijft.
Al dagen is hij in de wolken. Ineens dook ze op, de vrouw van zijn dromen. Via een dating app. Hij is stapelverliefd en zij ook op hem. Dat zegt ze tenminste. Urenlang zitten ze te chatten en foto’s uit te wisselen. Een droomprinses, zo voelt zij voor hem. Ze geeft hem zelfs financieel advies. Zo vertelt ze hem over een uniek cryptocurrencyplatform.
Steeds meer Nederlanders belanden in zo’n ”liefdessprookje”. De Fraudehelpdesk signaleert een toename in het aantal meldingen van beleggingsfraude bij online dating.
Gekidnapt
Dit wekt weinig verbazing als je iets weet van de bizarre wereld die schuilgaat achter datingfraude. Het gaat niet om een paar Hollandse hobbycriminelen op zolderkamertjes. In Zuidoost-Azië hebben bendes een systeem opgezet dat werkt als een geoliede machine. Hun grote doel is geld aftroggelen van rijke mensen in vooral westerse landen. Dat oplichten doen die bendeleiders niet zelf, maar ze voeren er mensen voor in moderne slavernij. Naar schatting worden alleen al in Cambodja ruim 100.000 mensen gedwongen tot onlineoplichting.
Deze mensen zitten gevangen in gigantische compounds, omringd door metershoge muren met prikkeldraad. Sommigen zijn gekidnapt, maar velen van hen zijn gelokt door frauduleuze recruiters. Zij beloven hun een mooie baan in de ”online marketing”. Vervolgens moeten ze zo’n twaalf tot zelfs twintig uur per dag mensen online gaan oplichten. Wie weigert, krijgt te maken met marteling, eenzame opsluiting of uithongering.
Geslagen
Gavesh uit Sri Lanka zat vast in cyberslavernij. Hij dacht aan de slag te gaan als ”data entry operator” in Thailand, maar werd tegen zijn wil naar een compound in Myanmar vervoerd. Zijn paspoort, bankpas en telefoon werden afgepakt. Hij vertelt:
„Onze teamleider dwong ons valse profielen aan te maken op Facebook, Instagram, Twitter en LinkedIn, gebruik makend van modellen van Instagram. Er was een vast script. Dat schreef voor hoe ik mensen moest lokken en zorgen dat ze verliefd op mij werden. Nadat ik hun vertrouwen had gewonnen, introduceerde ik een crypto- currencyplatform, zodat ze veel geld konden verdienen. Maar het waren allemaal leugens.
Ik walgde van het oplichten van mensen, maar had geen keus en vreesde voor mijn leven. Een keer werd ik geslagen door de teamleider omdat ik mijn targets niet haalde. Een Indiase collega werd voor straf naar de ”watergevangenis” gestuurd. Bij terugkomst kon hij nauwelijks praten of lopen.”
Ook Rahim uit Indonesië werd misleid. Hij kwam als cyberslaaf in Cambodja te werken. „Ik moest een profielfoto van een vrouw gebruiken om rijke mannen mee te lokken”, vertelt hij. „Als we aandacht van zo’n man kregen, belde een echt vrouwelijk model met een videogesprek om meer aandacht te krijgen.” Hij werd vaak geslagen. Eén keer sloeg hij terug. Daarop werd hij een week lang opgesloten in een donkere kamer zonder eten.
Vele miljarden
Onderzoeker Lindsey Kennedy zei over de oprukkende cyberslavernij in het Financieele Dagblad: „Het is verbijsterend dat een reactie vanuit westerse landen uitblijft. Terwijl daar de meeste mensen worden opgelicht door cyberslaven. En het gaat om vele miljarden.”
Die verbijstering deel ik volledig. Het is nodig om Nederlandse burgers te waarschuwen voor datingfraude én autoriteiten in Zuidoost-Azië op te roepen deze georganiseerde misdaad tegen te gaan.
Actie is nodig en niet alleen vanwege de Nederlanders die worden opgelicht. Op dit moment worden duizenden mensen als slaaf uitgebuit door criminele bendes, onder dreiging van marteling en uithongering. De Nederlandse regering mag deze barbaarse praktijken niet zwijgend laten voortbestaan.
De auteur is medewerker communicatie bij International Justice Mission (IJM). Deze organisatie strijdt tegen moderne slavernij in onder andere Cambodja, de Filipijnen, Ghana en Roemenië (ijmnl.org). Voor de veiligheid van Gavesh en Rahim zijn pseudoniemen gebruikt.