Enerzijds is er opluchting omdat nu helder is voor welke beoogde aanpassingen van de kant van het kabinet voldoende draagvlak bij gemeenten is.

Dat is onder meer het geval voor een wetswijziging waarin de definitie van jeugdhulpplicht strakker wordt afgebakend. Gemeenten hebben daar belang bij, om zo te voorkomen dat ook zogenaamde lichte hulpvragen uit de gemeentekas moeten worden vergoed. Volgens een woordvoerder van de VNG is examenstresstraining voor kinderen een voorbeeld van hulp die straks niet meer verplicht is.

Gemeenten kunnen er ook mee leven dat ze straks verplicht zijn bepaalde specialistische jeugdzorg regionaal in te kopen om zo de beschikbaarheid en de continuïteit daarvan te borgen. Wetgeving die dat regelt, kan dus in gang worden gezet. Anderzijds leeft precies daar echter de nodige scepsis bij een deel van de Tweede Kamer. De Wet verbetering beschikbaarheid zorg voor jeugdigen wacht namelijk al enkele jaren op behandeling.

„De staatssecretaris moet snel aan de slag met wetsvoorstellen”, zegt Rens Raemakers (D66). „Die moeten nog dit jaar worden ingediend zodat jongeren met de zwaarste problemen ook echt snel geholpen worden.”
Volgens de Raad voor de Kinderbescherming is het regionaal inkopen van specialistische jeugdzorg niet genoeg. Het adviesorgaan deed vrijdag de oproep om de forensische jeugdzorg, specialistische jeugdhulp die rechters kunnen opleggen aan jonge daders, landelijk in te kopen. Nu voeren gemeenten ieder hun eigen inkoopbeleid, waardoor het per jongere verschilt of de gemeente in staat is uitvoering te geven aan het vonnis.

Voor de zomer wil de Kamer weer in debat over de jeugdzorg.