Stafmedewerker David van Wijck laat de oude backpackbijbel zien op het kantoor van Israël en de Bijbel in Harmelen. De Bijbel heeft een blauwe omslag, is klein en is voorzien van een rits. Zo past hij precies in een backpack: de rugzak waarmee vaak gereisd wordt.

Ziet de nieuwe backpackbijbel er net zo uit als deze?

Van Wijck: „De nieuwe oplage oogt iets anders. In de huidige bijbels is alleen het Nieuwe Testament met de Psalmen opgenomen. In de nieuwe oplage staat ook het Oude Testament. Verder komen er twee indexen: een over de profetieën van de Messias in het Oude Testament en een over een aantal thema’s in de Bijbel die aansluiten bij vragen van deze jongeren, zoals ”verdriet” en ”de Joodse identiteit van Jeshua”. Maar de nieuwe Bijbel is ook compact, licht in gewicht en voorzien van een rits. Dat is wat de backpackers willen. We brengen deze oplage samen met The Bible Society in Israël (het Israëlisch Bijbelgenootschap) op de markt, in een oplage van 10.000 stuks. De kosten bedragen ongeveer 130.000 euro.”

Wie zijn die backpackers?

„De meeste jongeren in Israël moeten in militaire dienst, mannen drie jaar en vrouwen twee jaar. In die tijd maken ze dikwijls veel mee, bijvoorbeeld in gevechtssituaties. Het is gebruikelijk dat ze na hun diensttijd een wereldreis gaan maken, gaan backpacken. Elk jaar vliegen er 75.000 jonge Joden uit, op zoek naar rust en antwoorden op hun levensvragen.”

Waar gaan ze dan heen?

„Sommigen gaan naar Nederland, maar verreweg de meesten vertrekken naar India, Zuid-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland. Doordat ze uit hun oude omgeving weg zijn, vallen remmingen weg. Drugsgebruik komt veel voor; van degenen die naar India reizen, komt naar schatting 90 procent daarmee in aanraking. Het loopt niet altijd goed af. Van de backpackers heeft de helft gediend in gevechtseenheden in het leger. Ongeveer een derde van hen zegt een crisis te hebben ervaren voor hun reis. In hun zoektocht komen ze in aanraking met allerlei godsdiensten.

Israël en de Bijbel wil een bijdrage leveren in hun zoektocht door hun het antwoord van hun eigen Messias te geven: „Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.” Dat doen we vooral door het uitdelen van backpackbijbels.”

Hebt u dat zelf ook gedaan?

„Ik ben de afgelopen jaren in India, Peru en Australië geweest om deze Bijbels uit te delen en een netwerk op te zetten. Je staat er versteld van hoeveel Joden je daar tegenkomt. In kustdorpjes in Goa, India, hebben de winkels naast Engels ook teksten in het Hebreeuws. In Cuzco in Peru zie je langs de weg advertentieborden met Hebreeuwse teksten.

Het is niet moeilijk om met Joodse oud-militairen in gesprek te komen. Ze praten graag met mensen die ze ontmoeten. Je moet niet vreemd opkijken als je in India een Jood in een lang wit gewaad ontmoet.

In die nieuwe omgeving durven ze een backpackbijbel aan te pakken, iets wat ze in Israël niet zo gemakkelijk doen. Als ze erin lezen, gaat er een wereld voor hen open. Ik vraag hen vaak om te beginnen bij het eerste vers van Mattheüs. Ze kijken ervan op dat Jezus een Jood was en nog wel uit het nageslacht van David. Onze woorden schieten tekort om hen te bereiken, maar Gods Woord niet.”

Zijn er bekeringen bekend van Joodse jongeren die een Bijbel aanpakten?

„In het begin van onze reis door Australië kwamen we een jonge Joodse vrouw tegen, aan wie we een backpackbijbel aanboden. We kregen een gesprek over Jesaja 53 en vertelden haar dat het hier niet gaat over een profeet, maar over meer dan een profeet, over Iemand Die onze zonden op Zich genomen heeft. Ze nam de Bijbel aan.

Twee en een halve week later spraken we een Messiaanse voorganger in een andere Australische plaats. Hij had het over een jonge vrouw die een Bijbel gekregen had van twee jongemannen en die tijdens de volgende kerkdienst aanwezig zou zijn. Het bleek die bewuste vrouw te zijn. Vaak krijg je niet te horen hoe het verder gaat. In dit geval werd er een tipje van de sluier opgelicht. Dat geeft moed om ermee door te gaan.”