Ds. De Visser steekt nog een hand uit naar bezwaarden
Vorige maand was ds. De Visser nog nijdig op de Gereformeerde Bond (GB) en de Confessionele Vereniging (CV). Spinnijdig, kun je wel zeggen. Het unievoorstel van beide modaliteitsorganisaties lost niets op en het gaat tegen allerlei eerder gemaakte afspraken in, betoogde hij in ”Woord & Dienst”. Hij sprak van muiterij en leugen. Woorden als bedrieglijk, verwerpelijk, misleidend, ongehoord en onverstandig vloeiden uit zijn pen. Dinsdag brengt hij zelf een nieuw model naar voren.
Bezwaren tegen het uniemodel heeft hij nog steeds. Maar zijn stemming is intussen helemaal omgeslagen. De boosheid is weg. Zelf ziet ds. De Visser desondanks geen tegenstrijdigheid in zijn optreden. „Mijn boosheid was emotie. Het geeft de betrokkenheid aan. Door mijn boosheid kwam er lucht voor een spirituele reactie. Er kwam ruimte voor de Geest. Ik wil een alternatief bieden voor waar ik boos op ben. Ik ben me gaan afvragen: Hoe kan ik de bezwaren tegen een unie oplossen met inachtneming van alles wat al tot stand is ge-
bracht?”
Als antwoord op die vraag presenteert de predikant dinsdag in een notitie het fusie-federatiemodel. De fusie gaat in zijn voorstel gewoon door. En de gefuseerde kerk gaat een federatie aan met hen die niet meegaan in de fusie en de voortzetting van de Hervormde Kerk vormen. Uit beide modellen wil ds. De Visser, door ze te combineren, het goede halen. „Ik spreek niet van een groeimodel. Ik denk wel dat er ontwikkeling mogelijk is”, aldus de predikant, die in maart 1998 ook al een poging deed om bezwaarden bij de kerk te houden. Toen diende hij samen met ouderling J. van Heijst, thans moderamenlid, een motie in om bezwaarden de gelegenheid te bieden met voorstellen te komen die hun identiteit en kerkrechtelijke status waarborgen.
Ds. De Visser is er vast van overtuigd dat je met het fusiemodel, dat het triomoderamen voor ogen heeft, niet bereikt dat iedereen meegaat met de fusie. Het fusie-federatiemodel is daarom voor hem een noodzakelijke aanvulling op de tot nu toe gevolgde koers. „Het laat alles wat in de afgelopen veertig jaar tot stand is gebracht volstrekt intact. Daarnaast zal het iedere vorm van scheuring kunnen voorkomen.”
In het voorstel van ds. De Visser blijft de hervormde kerkorde van 1951, voorzover die niet strijdig is met afspraken uit de federatie-overeenkomst, functioneren naast de SoW-kerkorde. Landelijk zijn er twee synoden in het voorstel. Elk behandelt de inhoudelijke en confessionele zaken die ze noodzakelijk of wenselijk acht.
Verder sluiten de twee synodes een federatieovereenkomst waarin de samenwerking wordt geregeld. Ds. De Visser noemt als mogelijke voorbeelden regelingen rondom traktementen en pensioenen, beheerszaken en ledenadministratie.
Het behoud van eigen identiteit is het best gegarandeerd in een eigen kerkelijke structuur, aldus de predikant. „In de nieuwe opzet is de begeerde ruimte royaal voorhanden. De band met het verleden wordt niet doorgesneden, en de band met de (ongewenste) gefuseerde kerk wordt niet strakker dan strikt noodzakelijk.”
„En hoe het zit met de eenheid van de Hervormde Kerk? Die is gegarandeerd in de combinatie van fusie en federatie. Je laat elkaar niet los”, zegt ds. De Visser.
