Op de grond slapen
„Kom, jullie gaan in mijn bed slapen, en ik ga in de kamer op de grond slapen.” De oma van onze vrienden loopt bedrijvig voor ons uit naar haar slaapkamer.
„En als je ’s nachts naar de wc moet, staat daar de beddenpan”, fluistert ze in mijn oor, terwijl ze naar een kom wijst in de hoek van de kamer. Er valt geen speld tussen te krijgen. Wat wij ook tegenstribbelen, het besluit is genomen en daar valt niet meer aan te tornen. Wij slapen in haar bed. Punt.
Onze vrienden uit Guayaquil hebben ons meegenomen naar hun ouderlijk huis, diep het binnenland in. De dichtstbijzijnde buren –de grootouders– wonen een halfuur verwijderd van hun zoon met zijn gezin. Beide huizen zijn niet bereikbaar met een auto, maar alleen te voet of met een paard. Onze vrienden willen ons ook kennis laten maken met de grootouders. Maar telefoon of internet is er in dit gebied niet. Een uur van tevoren roepen ze om onze komst aan te kondigen.
Kippen
Het wordt een uitgebreid bezoek, want vanwege heftige regen kunnen we niet meer dezelfde dag teruglopen. Ter plekke wordt de overnachting geregeld. Twee kippen overleven ons bezoek niet, die belanden op onze borden.
Weer terug in het ouderlijk huis van onze vrienden, slapen wij in het bed van de nog thuiswonende zoon. Hij slaapt deze dagen op de bank in de woonkamer. De familie woont in een traditioneel gebouwd houten huis op palen. Er is geen stromend water, dus we douchen buiten achter een gordijntje. Het toilet is een houten huisje met een groot gat in de grond.
Gastvrijheid
In Ecuador is gastvrijheid niet alleen een woord, maar vooral een daad. Waar je ook komt, je wordt direct met alle egards behandeld en krijgt een overvloedige maaltijd voor je neergezet. De bewoners staan een bed af en gaan zelf met het grootste gemak op de grond slapen. En dat voor mensen die ze voor het eerst van hun leven ontmoeten.
Gastvrijheid is ook een Bijbels woord. De brief aan de Hebreeën vermaant de christenen: „En vergeet de herbergzaamheid (gastvrijheid) niet; door haar hebben sommigen zonder het te weten engelen geherbergd.”
Wij hebben in ons huis in Guayaquil altijd twee logeerbedden gereedstaan. In dit land met grote afstanden kan onverwacht een logeerplek nodig zijn. Stel dat er ineens vier mensen moeten overnachten? Laat ik ze in mijn bed slapen en neem ik zelf een plekje op de grond?
En wat als er onverwacht bezoek komt en je hebt nog net eten bewaard voor de volgende dag? Geef ik dan alles aan het bezoek? Het schuurt bij mij wel, als ik heel eerlijk over deze vragen nadenk.
Marja Korpel (61) is getrouwd met Dick. Sinds 2009 zijn zij uitgezonden door Zending Gereformeerde Gemeenten (ZGG). Eerst naar Nigeria en sinds 2015 naar Ecuador. Ze wonen in de stad Guayaquil.