Platform brengt verweg dichtbij
Maatschappelijk verantwoord ondernemen inhoud geven door de verre naaste hulp te verlenen. Niet in de anonieme verpakking van een gift, maar in de vorm van betrokken hulpvaardigheid. Twee ondernemers, één uit de tuinderswereld van het Westland in Monster, de ander uit Barendrecht, brengen hun idee in praktijk.
„Bouwen en bewaren is onze opdracht. Dat is zeker van toepassing op christenondernemers”, zegt Van den Dool. De directeur van Hortilux Schréder -„Wij verkopen licht in de tuinbouw”- vindt dat maatschappelijk verantwoord ondernemen geen modebegrip mag zijn. „Per situatie maak je als ondernemers een keuze vanuit je eigen grondhouding. Voor een christenondernemer betekent dat een bredere opdracht dan alleen het opstapelen van geld.”
Naast hem aan tafel in de vergaderzaal van zijn onderneming, valt directeur De Pagter van Kanters Bouwbedrijf hem bij. „Om je christenplicht naar vermogen vorm te geven moet je dienend ondernemen. Dat vind ik een mooie term. Dienend ondernemen betekent oog hebben voor je naaste, of die nu dichtbij is, of verder weg. Want een ondernemer moet verder kijken dan zijn neus lang is.”
Met welke vorm van betrokkenheid die verre naaste nu het best is gebaat, is de volgende vraag. „Mijn eerste afweging was: gaan we zelf zaken ondernemen in het buitenland?” vertelt De Pagter. „Wij moeten echter in de eerste plaats ervoor zorgen dat ons bedrijf híer goed wordt gerund. Je eigen zaak is toch de eerste prioriteit van een verantwoord ondernemer. Bovendien moet hulp niet afhankelijk worden van één ondernemer. Er moet continuïteit zijn, ook als het even wat minder gaat.”
Van den Dool: „De gedachte om hulp aan minderbedeelde naasten ver weg te geven, leeft bij mij al jaren. Doneren is prima, maar er is meer mogelijk. We mogen onze talenten, creativiteit en zakelijk inzicht delen om te proberen elders de economie op gang te krijgen. Daarbij moeten we náást de naaste staan. Nederlandse ondernemers hoeven niet te vertellen wat nu precies nodig is in Ethiopië. Belangrijk is dat mensen in ontwikkelingslanden weer een stuk zelfrespect krijgen, doordat ze gaan leren van ondernemers hiervandaan.”
Beide zakenlieden vonden in de christelijke organisatie Woord & Daad een geschikte partner om hun betrokkenheid handen en voeten te geven. Het recent opgerichte ondernemersplatform, een samenwerkingsverband tussen deze stichting en ondernemers, beoogt ”aanwending van kennis, creativiteit en (financiële) steun ter stimulering van de economische bedrijvigheid in ontwikkelingslanden ter bestrijding van de armoede en verbetering van de leefsituatie”.
Via het platform kan economische bedrijvigheid, zoals werkgelegenheidsprojecten en het opzetten van kleine bedrijfjes, worden gestimuleerd. Ondernemers kunnen via het platform hun kennis en (financiële) middelen bijdragen. Samen leveren zijn zo een duidelijk toegevoegde waarde. „Woord & Daad is betrouwbaar en biedt continuïteit. Zo voorkomen wij hobbyisme”, verduidelijkt Van den Dool.
De nuchtere Hollander liep aanvankelijk niet te koop met zijn concrete invulling van het maatschappelijk verantwoord ondernemen. „ Ik vond dat de linkerhand niet hoefde te weten wat de rechterhand deed. Uiteindelijk heb ik toen besloten het toch maar breder bekend te maken.” Van den Dool heeft er geen spijt van. „Mijn werknemers hebben een zo diverse achtergrond, dat ze nauwelijks een gemeenschappelijke noemer hebben buiten het werk om. Toch willen zij zich ergens mee identificeren. Ik merk nu dat mijn medewerkers er trots op zijn dat ze meedoen.”
Hetzelfde geldt onverkort voor het Barendrechtse bouwbedrijf. „Zo af en toe” ventileert De Pagter op bijvoorbeeld een receptie: „Ons meest veraf gelegen werk is in Colombia. Dan is de reactie: wat heeft ’ie nou weer aangenomen? Blijkt het een school in Bogotá te zijn. Vertel ik het verhaal erachter, dan wordt het toch even stil. Mensen worden dagelijks geconfronteerd met het wereldgebeuren. Als ze weten dat hún bedrijf daarmee tastbaar bezig is, geeft dat enthousiasme.”
De Pagter beseft dat het misschien slechts om een druppel op de gloeiende plaat gaat. Maar hij hoopt op een sneeuwbaleffect, als bedrijven hun expertise aanwenden om projecten ver weg levensvatbaar van de grond te krijgen. „Met elkaar leg je meer gewicht in de schaal. Je kunt een medewerker eens een paar weken naar zo’n project sturen om mee te helpen. Je brengt verweg dichtbij.”
„Een halfjaar geleden werden we benaderd met de vraag of we iets konden doen voor een school in Dessi, in Ethiopië. Die wil een afdeling bouwkunde starten. Of wij niet eens konden kijken of we bruikbaar materieel over hadden dat in ons bedrijf aan de kant stond? Onze mensen werden zo enthousiast, dat ze leveranciers gingen bellen. Het resultaat was dat we een paar maanden geleden een container vol bruikbaar materieel konden verschepen voor die school. Dan komt er een leuk stukje in je personeelsblad, en je hebt het weer voor elkaar. Iedereen is er trots op.”
Dit is het derde artikel in de serie ”Duurzaam Ondernemen”