Eerder werd een motie hiervoor al afgeraden door toenmalig minister van Justitie en Veiligheid Grapperhaus en vervolgens niet aangenomen door de Tweede Kamer. Wel werd toen besloten voor dit onderzoek, om de aard en omvang van het probleem en de optie van het taakstrafverbod voor agressie tegen journalisten in kaart te brengen.

Sommige journalisten van de in totaal 28 die voor het onderzoek werden geïnterviewd wezen erop dat hoger straffen waarschijnlijk niet werkt, maar dat het verhogen van de pakkans en snellere afhandeling wel effectief kunnen zijn.

Waar veel geïnterviewde journalisten zich niet te veel willen bemoeien met de discussie over de strafmaat, vinden ze dat het OM en de politie te vaak niet handelen naar afspraken die ze gemaakt hebben om de veiligheid van journalisten te waarborgen, komt naar voren uit het onderzoek. Redenen die journalisten daarvoor noemen zijn: „capaciteitsproblemen in de strafrechtsketen, geen weet van het protocol en een vijandige houding ten opzichte van journalisten door sommige politieagenten.” Hierdoor voelen ze zich niet serieus genomen.

Daarnaast gaven journalisten in het onderzoek aan dat ze met name vanuit de politiek een sterker standpunt willen zien als journalisten (verbaal) worden aangevallen. Ook als dit gebeurt door mede-politici.