De rotsachtige dwergstaat aan de Middellandse Zee kent veel niveauverschillen. Typerend voor de hoogte- en dieptepunten in de vorstelijke familie. De Grimaldi’s kwamen en komen nogal eens in het nieuws, en vaak niet positief.

De familie zit al meer dan zeven eeuwen op de troon. Andere rijkjes waar hertogen, graven en baronnen de dienst uitmaakten, zijn allang door een groter land opgeslokt. Monaco niet, al is het aan drie zijden omsloten door Frankrijk. En aan de vierde kant ligt de wijde zee.

De vorsten regeren er vooral over import: van de bijna 40.000 inwoners is slechts 17 procent Monegask, 28 procent heeft de Franse nationaliteit en van de overige 55 procent is een belangrijk deel Italiaan.

Bijna 40.000 mensen in een ukkepukland van dik 2 vierkante kilometer, dat maakt dat Monaco de dichtstbevolkte onafhankelijke staat ter wereld is. En na Vaticaanstad is het ook het kleinste land. Ter vergelijking: San Marino is 61, Andorra 468 vierkante kilometer groot.

De bevolking van Monaco is vergrijsd: niet alleen doordat de gemiddelde levensverwachting er bijna 90 jaar is, maar ook doordat 36 procent van de inwoners ouder dan 65 is, en nog geen 10 procent is jonger dan 15 jaar.

Uitgebouwd

Het is eind deze maand achttien jaar geleden dat Albert II de regeringstaken van het vorstendom overnam van zijn vader. Die overleed zes dagen later, op 6 april 2005.

Albert Alexandre Louis Pierre, de nieuwe vorst, was toen 47 jaar en had al het nodige achter de rug. De enige zoon van vorst Rainier III en de Amerikaanse actrice Grace Kelly had in het thuisland van zijn moeder politieke wetenschappen gestudeerd. Hij was actief sporter –met name op de bobslee– en richtte zich op zijn bedrijf totdat hij aan het hoofd van het vorstendom kwam te staan. Het vorstendom dat zijn huidige positie voor een groot deel aan zijn vader dankt, zei hij twee maanden geleden in zijn nieuwjaarstoespraak. Vader Rainier –dit jaar wordt herdacht dat hij een eeuw geleden werd geboren– bouwde zijn land uit; letterlijk: hij ‘polderde’ stukjes Middellandse Zee in en vergrootte daarmee de oppervlakte van zijn minuscule land. Rainier bedong ook grotere zelfstandigheid ten opzichte van grote broer Frankrijk. Monaco kreeg steeds meer het imago van mondaine badplaats en belastingparadijs.

Tragedie

De Grimaldi’s zijn schatrijk, maar de familie kreeg te maken met verbroken huwelijken en tragische sterfgevallen. Zo kwam Alberts moeder in 1982 om bij een auto-ongeval: ze verloor de macht over het stuur, wellicht na een beroerte. De Monegasken waren hevig verontwaardigd toen de Fransen in 2021 op nogal onsmakelijke wijze naar dit ongeval verwezen bij de overwinning van de Franse voetbalclub Olympique Lyon (OL) op die van Monaco: „In tegenstelling tot Grace Kelly miste OL de bocht niet.” „Het is ongelukkig dat een menselijke tragedie wordt vergeleken met een sportevenement”, reageerde de communicatiedienst van prins Albert.

Albert was zowel bij het huwelijk van kroonprins Willem-Alexander in 2002 als bij diens inhuldiging als koning in 2013 aanwezig. Ze hadden samen in het Internationaal Olympisch Comité (IOC) gezeten.

Albert had zelf al twee buitenechtelijke kinderen voordat hij een relatie met de twintig jaar jongere Charlène Lynette Witt­stock begon. Ze ontmoetten elkaar in 2000 bij zwemwedstrijden in Monaco. Tijdens de Olympische Winterspelen in 2006 in Turijn verschenen ze voor het eerst samen in het openbaar. Het huwelijk van de soeverein vorst van Monaco met de olympisch zwemster uit Zuid-Afrika werd in juli 2011 voltrokken. Bijna drieënhalf jaar later werd de tweeling Gabriella en Jacques geboren. Jacques is de jongste, maar wel troonopvolger.

Onder het vergrootglas

Prinses Charlène is in Rhodesië geboren. Door de burgeroorlog die daar uitbrak, leefde ze jarenlang in angst en onveiligheid. Uiteindelijk vluchtte het ouderlijk gezin naar Zuid-Afrika. Daar werd Charlène lerares.

Als prinses trekt ze nogal eens de aandacht met haar kleding en gekortwiekte kapsel. En met haar gezicht; ze lijkt nauwelijks te kunnen lachen. Erg spontaan komt het allemaal niet over.

Met argusogen volgden volk en media de afgelopen tijd ook haar activiteiten, beter gezegd het gebrek daaraan, want de vrouw van de vorst verbleef vanwege gezondheidsklachten langdurig in Zuid-Afrika en Zwitserland. Eerst kampte ze met keel-, neus- en oorproblemen, daarna met oververmoeidheid. „Albert en ik hebben geen andere keuze dan de instructies van het medisch team op te volgen, ook al is het buitengewoon moeilijk”, berichtte Charlène vanuit Afrika. „Mijn dagelijkse gesprekken met Albert en mijn kinderen helpen me om het moreel hoog te houden, maar ik mis het om bij hen te zijn.” Geruchten over huwelijksproblemen werden weersproken, maar zullen het herstel van de prinses vast geen goed hebben gedaan.

Zussen

Tijdens haar afwezigheid kreeg Albert hulp van zijn beide zussen, Caroline en Stephanie. Zij namen de beide kinderen onder hun hoede tijdens openbare optredens die hun broer zonder zijn vrouw moest afwerken.

Krantenkoppen als ”Charlène komt niet meer terug” werden gelogenstraft toen de echtgenote van de vorst zich vorig voorjaar weer in het openbaar liet zien. In juni ging het gezin zelfs in Noorwegen op staatsbezoek, de achterliggende jaren een zeldzame gebeurtenis. Op Spitsbergen onthulde Albert een borstbeeld van zijn voorvader Albert I, die in 1906 op poolexpeditie ging.