Een van de conclusies van de OVV in zijn rapport van medio februari vorig jaar, was dat er in de eerste maanden van de coronacrisis veel te weinig oog was voor de zorg in verpleeghuizen. De OVV sprak van een „stille ramp” die zich daar had voltrokken. Daarnaast was de crisiscommunicatie eenzijdig en maakte de overheid diverse beloften en gewekte verwachtingen niet waar, concludeerde de OVV.

De door voormalig minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge aangekondigde corona-app liet bijvoorbeeld een half jaar op zich wachten. Ook de opmerkingen over groepsimmuniteit van Rutte wekten verwarring. Het leek er eerst op dat dat het doel was van het coronabeleid, maar later zei Rutte dat dit slechts een bijkomend effect was. De routekaart voor het opheffen van maatregelen bood geen houvast, concludeerde de OVV verder in zijn eerste rapport.

In een eerste officiële reactie van het kabinet, maart vorig jaar, zei Rutte zowel de conclusies als de aanbevelingen van de OVV te omarmen. Een van die aanbevelingen was dat de verantwoordelijkheden van adviseurs en beslissers scherper moeten worden worden afgebakend. In de ogen van de OVV verschool het kabinet zich te vaak achter de adviezen van Jaap van Dissel, directeur van het Centrum Infectieziektebestrijding van het RIVM.

De Onderzoeksraad heeft inmiddels, in medio oktober vorig jaar, zijn tweede onderzoeksrapport naar de aanpak van de coronacrisis gepresenteerd. Dat gaat over de corona-aanpak van september 2020 tot juli 2021. Dat onderzoek spitste zich toe op de mondkapjesplicht, de scholensluiting, de avondklok en de vaccinatiestrategie. Over dit rapport wordt woensdag niet gedebatteerd.