Volgens Op ’t Hof zijn er op dit moment nog minder dan 50 konijnen op Vlieland. De enorme populatie van vroeger is voornamelijk door ziektes zoals myxomatose vrijwel verdwenen. De konijnen van de Maasvlakte, qua omgeving vergelijkbaar met kustduinen, worden allemaal getest op myxomatose en andere virussen. Mocht myxomatose later toch weer uitbreken dan rekent Staatsbosbeheer er op dat de sterkste dieren dat overleven en dat die ondertussen al voor een flinke uitbreiding van hun aantal hebben gezorgd, want konijnen krijgen vaak en veel jongen.

Konijnen hebben door hun eetgedrag en door het graven van holen veel invloed op het ecosysteem in de duinen. Vogels als de bergeend en de tapuit broeden in verlaten konijnenholen. Zandhagedissen maken gebruik van kaalgevreten plekken en het duinviooltje groeit daar goed. In een gebied met veel konijnen zitten ook veel insecten, die weer andere dieren aantrekken.

Staatsbosbeheer heeft de eerste groep konijnen van de Maasvlakte naar Vlieland gebracht. De dieren zijn gevangen met behulp van fretten en in kisten met hooi naar het eiland gebracht. Daar zijn ze bij vooraf uitgegraven holen losgelaten. De dieren zijn onderzocht op genetische afkomst en sociale aspecten, zodat er goede sociale groepen kunnen ontstaan, zegt Op ’t Hof. Later in het jaar volgen nog twee verhuizingen. Om de nieuwe konijnen in de gaten te houden zijn op enkele plaatsen wildcamera’s geplaatst.