De Wandeling: langs Middelburgs Lange Jan en Malle Betje
Als de naam het niet duidelijk maakt, doet de plattegrond het wel: Middelburg is een vesting met wallen, grachten en poorten. En met een abdij, een van de redenen waarom het op plek 5 van steden met veel historische gebouwen staat.
Eigenlijk is het een wonder dat er nog iets van cultureel erfgoed te zien is: op 17 mei 1940 kwam het centrum onder Duits vuur te liggen. Gelukkig bleek de ”Middelste Burcht” van Walcheren, die de Zeeuwen in de 9e eeuw tegen de Vikingen beschermde, ook redelijk tegen latere veroveraars bestand.
Startpunt van de wandeling is het NS-station uit 1872, dat meteen al een blik waard is. Via de –weinig origineel benoemde– Stationsstraat en Stationsbrug voert de route over het Kanaal door Walcheren en de Binnenhaven naar de Vismarkt. Misschien dat het daar vroeger druk was en de lucht van haring je neus prikkelde, maar op deze koude decemberdag is het er stil. En het ruikt naar niks.
Bij de volgende stop is het drukker. Logisch: de Markt ligt in winkelgebied en er blijken nog veel kerstinkopen gedaan te moeten worden. Een interessantere blikvanger dan Hema en H&M is wat mij betreft het stadhuis. Boven het laatgotische bouwwerk verrijst een hoge toren met carillon. Middelburgers noemen die liefkozend Malle Betje, omdat haar uurwerk achterloopt bij dat van Lange Jan, die wél bij de tijd is.
”Jan” staat niet ver van zijn ‘zus’ vandaan. De achtkantige toren maakt deel uit van de middeleeuwse Abdij. Met zijn 90,5 meter is hij een van de hoogste kerktorens van Nederland. Als je op het enorme abdijplein staat, waan je je terug in de tijd van monniken en kloosterbier.
Via een watertoren uit 1892 bereiken we de stadswallen. Een kronkelig zandpad leidt ons langs een singel met de naam Noordvest naar de Koepoort. Het is de enige in zijn geheel bewaard gebleven poort van Middelburg. Hij staat wel een beetje zielig en alleen nutteloos te wezen. Volgens de routebeschrijving diende de 18e-eeuwse doorgang dan ook niet als verdedigingswerk, maar als sierpoort.
Via de Oostkerk bereiken we de bebouwing weer. Het achtkantige godshuis werd in de 17e eeuw speciaal voor protestanten gebouwd. In 2017 vond er de laatste eredienst plaats. De lokale gewoonte om gebouwen bijnamen te geven, heeft ook hier toegeslagen: sommige inwoners noemen de kerk Dikke Bertha, andere Dikke Dien of Mollige Betje. Toch zielig voor het koepelvormige gebouw, dat het gewoon een beetje op de heupen heeft.
Het mooiste straatje van de stad ligt er dichtbij: de Kuiperspoort. De nauwe steeg –met ossenbloedrode doorgang aan het eind– is bedekt met kasseien. VOC-pakhuizen buigen zich eroverheen. Na de Hagepreekgang komt de Binnenhaven weer in zicht. Aan de Loskade wordt niets gelost. Het past in het beeld van een ooit bruisend bolwerk dat vandaag stil bevroren lijkt in zijn eigen verleden.
>
zeeuwsmuseum.nl
Miniatuur Walcheren
Soort Madurodam met Walcherse gebouwen. Onderdeel van familiepark Mini Mundi.
>
minimundi.nl
Rondvaart
Vanaf april zijn er rondvaarten door de stad te maken. Een kano of sup huren kan ook.
>
rondvaartmiddelburg.nl
> routeyou.com - Zoek op ”Wandelen door Middelburg”