Op een aantal belangrijke punten is de taal in het akkoord volgens het WWF „zwak”. Bij gebrek aan dwang in het akkoord zal het daar aankomen op daadkracht van landen zelf. De natuurorganisatie doelt dan bijvoorbeeld op het beschermen van ecosystemen die nog intact zijn en het aanpakken van „niet-duurzame productie en consumptie”. In feite gaat het dan om een groot deel van de economie, die nu nog verre van duurzaam te noemen is. Volgens de geest van deze afspraken zal dat snel moeten veranderen.

Het WWF stelt tevreden vast dat het behoud van de soortenrijkdom op aarde „nog nooit zo hoog op de agenda van de politiek en het bedrijfsleven heeft gestaan”. De afspraken kunnen echter worden „ondermijnd door langzame uitvoering” of door een gebrek aan financiële middelen. Het WWF mist ook een mechanisme om landen ter verantwoording te roepen en tot meer actie te bewegen als de doelen uit beeld raken.

„Deze overeenkomst moet onmiddellijk worden uitgevoerd, zonder excuses en vertraging”, zegt WWF-directeur Marco Lambertini in een verklaring. „Het is tijd dat de natuur weer kan floreren.” Volgens Lambertini hebben regeringen „de goede kant van de geschiedenis” gekozen in Montreal, maar zal diezelfde geschiedenis „over ons oordelen als we de beloften die vandaag zijn gedaan niet waarmaken”.