De kerkelijke gemeente heeft al langer plannen voor de aanleg van een kerktuin rondom de Dorpskerk in Nieuw- en Sint Joosland. Het is de bedoeling een deel van het terrein te beplanten met bloemen, kruiden en fruitbomen. Ook Bijbelse elementen krijgen een plaats.

Het plan voorziet in drie tuinen rond de thema’s geloof, hoop en liefde. Paden verbinden de tuinen en maken het mogelijk een rondje om de kerk te lopen.

Voor de aanleg ervan is ongeveer 13.500 euro nodig. Daarvan was 6500 euro binnen uit eerdere acties. De actie van dokter Ponten bracht ruim 8000 euro op. Uiterlijk begin 2024 moet de tuin gerealiseerd zijn.

Wat vond u van de opbrengst?

Ponten: „Ik was enorm verrast. Ik had zoiets als 4000 euro verwacht. Het werd bijna het dubbele. Ik was ook verwonderd dat ik na afloop van de bekendmaking de eerste boom mocht planten, een amandelboom. Men dacht dat deze boom een link naar de esculaap, het embleem van de geneeskunde, had. Of dat echt zo is, vraag ik me af, maar het is een mooie boom.”

Waarom hebt u hiervoor gekozen?

„Ik ben in 1984 in Nieuw- en Sint Joosland begonnen als jonge arts. Samen met de mensen van het dorp heb ik hier veel meegemaakt. Ziekte en dood, maar ook mooie dingen: kinderen die geboren werden en mensen die genazen. Ik wilde iets voor het dorp nalaten. Als ik gepensioneerd ben, kan ik naar de kerktuin gaan. Dat is niet mogelijk als je een bedrag geeft voor een willekeurig goed doel.”

Wat hebt u met het dorp Nieuw- en Sint Joosland?

„Het is een echt Zeeuws dorp, waarvan de leefbaarheid bedreigd werd door het vertrek van winkels en het openbaar vervoer. Vanaf 1985 heeft het dorp zich ingezet voor een vergunning voor de apotheek. Die is er gekomen, dankzij procederen tot aan de Raad van State toe. Nu is er een bloeiende dorpssamenleving en er is weer een bakker. ”Luctor et emergo” –Ik worstel en kom boven, de spreuk uit het wapen van de provincie Zeeland– is hier van toepassing.”

Wat hebt u met de kerk?

„In 1985 zijn mijn vrouw en ik getrouwd in de Dorpskerk. Ik herinner me nog dat er bij het uitgaan van de kerk een lange erehaag van dorpsbewoners stond. Onze kinderen zijn in deze kerk gedoopt. Toen ze groter werden, zijn we naar Middelburg verhuisd, waar we lid geworden zijn van een gemeente daar. Ik ben hier gewoon huisarts gebleven.”

Wat vindt u belangrijk in het christelijk geloof?

„Ik probeer in mijn werk uit te 
dragen dat wij mensen iets voor anderen moeten proberen te betekenen en dat we er gevoel 
van moeten hebben wat anderen doormaken. Eerlijk gezegd, ging ik de laatste tijd niet meer zo vaak naar de kerk, ook door de drukte die het beroep met zich meebracht. In mijn pensioen hoop ik meer geestelijke verdieping te gaan zoeken.”