De zaak voor de hoogste Europese rechter betrof twee directeuren van een groep investeringsmaatschappijen die Google hadden verzocht zoekresultaten te verwijderen. Daarin werd hun naam gekoppeld aan bepaalde artikelen waarin kritiek werd geuit op het investeringsmodel van de groep. Ook wilden zij dat Google miniatuurfoto’s van hen uit de zoekresultaten zou verwijderen. Google wees de verzoeken af en zei niet te weten of de informatie in de artikelen al dan niet juist was.

Een Duitse rechter vroeg daarop advies aan het Hof van Justitie van de EU over het evenwicht tussen het recht om te worden vergeten en het recht op vrijheid van meningsuiting en informatie. Die oordeelde dat de exploitant van een zoekmachine „de inhoud van zoekresultaten waar naar wordt verwezen moet verwijderen als de degene die om verwijdering verzoekt kan aantonen dat deze informatie kennelijk onjuist is”, aldus de uitspraak.

Om gebruikers niet te zwaar te belasten, hoeven dergelijke bewijzen volgens de rechters niet voort te komen uit een rechterlijke uitspraak tegen uitgevers van websites. Ook hoeven gebruikers alleen het bewijs te leveren dat redelijkerwijs van hen kan worden verlangd.

Google zei dat de links en zogeheten thumbnails in kwestie niet langer beschikbaar waren via websearch en imagesearch en dat de content al lange tijd offline was. „Sinds 2014 hebben we hard gewerkt om het recht om vergeten te worden in Europa te implementeren en een redelijk evenwicht te vinden tussen het recht van mensen op toegang tot informatie en privacy”, aldus een woordvoerder.

Het Hof van Justitie van de EU heeft in 2014 het recht om te worden vergeten verankerd. Daardoor kunnen mensen zoekmachines zoals Google vragen om inadequate of irrelevante informatie te verwijderen uit de zoekresultaten bij hun naam. In 2018 werden daarop nieuwe privacyregels in de EU van kracht. Daarin staat dat het recht om te worden vergeten is uitgesloten wanneer de verwerking van persoonsgegevens noodzakelijk is voor de uitoefening van het recht op informatie.