Wirecard werd gezien als een Duits succesverhaal. Het betalingsbedrijf erkende in 2020 dat bijna 2 miljard euro aan bezittingen op zijn balans waarschijnlijk niet bestonden. Drie dagen later was het financiële concern failliet. Bepaalde opbrengsten van de handel met derden zouden zijn geboekt op geblokkeerde rekeningen in Zuidoost-Azië. Dat geld is nog steeds zoek. Braun betoogt dat het geld op de geblokkeerde rekeningen wel bestond, maar is verduisterd. Hij beschuldigt zijn medeverdachte, de voormalige directeur in Dubai.

Ondanks dat er al eerder aanwijzingen waren dat er zaken niet klopten bij Wirecard, reageerden zowel accountants als toezichthouders niet of nauwelijks. Sinds het faillissement is duidelijk geworden dat in regeringskringen ook al veel eerder kennis was van de problemen binnen het bedrijf. De kwestie leidde ook tot een parlementaire commissie die onderzoek deed naar de schandalen. Vooral omdat de regering het bedrijf ook actief promootte tijdens handelsreizen naar het buitenland. Onder anderen oud-bondskanselier Angela Merkel en haar opvolger Olaf Scholz, die eerder minister van Financiën was, moesten zich verantwoorden.

Braun wordt verdacht van fraude, marktmanipulatie en verduistering. Via zijn advocaten verwerpt Braun de beschuldigingen, valt in een recente verklaring te lezen. Hij beschuldigt de opsporingsambtenaren indirect van een gebrek aan zorgvuldigheid. De voormalige directeur van de divisie in Dubai, die volgens hem de kwade genius is, is daarbij de kroongetuige van het Duitse openbaar ministerie.

De bewijsvoering zal omvangrijk en ingewikkeld zijn. Tot 2024 staan honderd procesdagen gepland. Het proces vindt plaats in een bunkerachtige ondergrondse rechtszaal naast de gevangenis van München-Stadelheim.