Eerder deze maand riepen gemeenten en brancheorganisaties in onder meer de bouw en het onderwijs het kabinet op om werk te maken van verouderde schoolgebouwen. Tot 2050 is er 42 miljard nodig en van de helft van dit bedrag is nog niet bekend hoe het moet worden betaald en door wie, blijkt uit onderzoek uit opdracht van het kabinet. Dat komt neer op een bedrag van 730 miljoen extra per jaar.

Wiersma heeft van de vijf grootste pensioenfondsen begrepen dat zij willen helpen met de financiering van deze miljarden. Dat doen ze volgens de minister niet uit „rendementsdenken”, maar om een maatschappelijke bijdrage te leveren met het geld van hun Nederlandse pensioendeelnemers.

Linkse oppositiepartijen zijn niet helemaal gerust op dat laatste. Habtamu de Hoop (PvdA) vroeg de minister of hij een maximum aan rendement af kan spreken. De minister benadrukte dat de fondsen wel rendement nodig hebben om pensioen uit te keren, maar snapte de vraag en neemt de suggestie mee in zijn plannen. Peter Kwint (SP) vindt ook dat de bewindsman moet voorkomen dat durfinvesteerders geld uit gaan lenen om scholen te bouwen.

De verantwoordelijkheid over schoolgebouwen en het beleid hieromtrent ligt verspreid over meerdere ministeries, gemeenten en schoolbesturen. Wiersma sprak van een „doolhof” en ziet het als zijn taak om orde in de chaos te scheppen. Begin volgend jaar wil hij beginnen met een wet waarin duidelijker wordt hoe de verantwoordelijkheid is verdeeld tussen schoolbesturen en gemeenten.

Gemeenten zijn nu verantwoordelijk voor nieuwbouw en uitbreiding van schoolgebouwen, terwijl scholen zelf gaan over het onderhoud en de exploitatiekosten. Die verdeling van verantwoordelijkheden levert soms problemen op. René Peters (CDA) wees er bijvoorbeeld op dat scholen voor hun energierekening baat hebben bij zonnepanelen op hun dak. Maar dat levert de gemeenten die deze neer moeten zetten niets op.