Het was de laatste Prinsjesdag voor Rutte als premier. Daags na de val van het kabinet begin juli kondigde hij aan de politiek te verlaten. In die dertien jaar heeft de VVD’er een stevige stempel op Nederland gedrukt.

De staatsschuld zakt onder de 50 procent, het overheidstekort zit (net) onder de 3 procent en de werkloosheid is „historisch laag”, somt Rutte de positieve resultaten van zijn kabinetten op. Een aantal jaar geleden „dreigde de werkloosheid de 10 procent aan te tikken”. Maar er zijn ook nog „serieuze problemen” op te lossen, zoals de afwikkeling van het toeslagenschandaal en Groningen. Hij noemt verder de woningmarkt, het klimaat en de kansencrisis als voorbeeld. Ook het stikstofvraagstuk moet „onder controle” komen.

„Dat vraagt een stap-voor-stapaanpak. Dat heb ik echt wel geleerd in die dertien jaar. Besturen vraagt ook iedere keer die balans zoeken, al die maatschappelijke belangen in de gaten houdend. Zeker in een rijk land als Nederland, met een mondige bevolking.”

De balans van zeker zijn laatste kabinet is „niet alleen positief”, erkent hij. Naast de genoemde problemen is het bijvoorbeeld niet gelukt om maatregelen te nemen om de instroom van asielzoekers terug te dringen. Daar is het kabinet op gevallen.

Rutte is er nog niet uit wat hij na zijn premierschap gaat doen. Lesgeven staat „nog steeds hoog op de agenda”, maar hij neemt pas een definitief besluit „als ik echt weg ben”. Hij wil er verder ook niet over praten. „Laten we eerst zorgen dat we het land netjes achterlaten. Ik wil gewoon mijn werk goed afmaken en daarna zien we wel verder.”

Hij bezweert dat hij niet gepolst of gebeld is met de vraag of hij scheidend NAVO-chef Jens Stoltenberg wil opvolgen. „Erg triest”, grapt Rutte.