Pabostudenten verhuizen naar nieuwe Driestarinternaat Gouda

Het oude internaat –7 etages, 57 kamers– van Driestar Educatief gaat tegen de vlakte. Het eind van een tijdperk. Na pakweg vijftig jaar trouwe dienst is het oude „int” –zoals studenten liefkozend zeggen– afgeschreven, uitgeleefd. Een muffe lucht slaat bezoekers op de keel.

Op 50 meter afstand prijkt een kloek, nieuw internaat. Groter en hoger in aanzien dan het eerste. Elf verdiepingen, 121 kamers. Kees Codée –de ‘bouwpastor’ van de Driestar– leidt de operatie in goede banen. Het woord ”internaat” is voortaan taboe, niet meer van deze tijd, verordonneert Codée. Het ”int” heet vanaf nu ”studentenhuisvesting”, kamers zijn ”studentenappartementen”.

Het verschil mag er zijn. Studenten slijten hun dagen niet langer met z’n tweeën op 10 vierkante meter. Vanaf nu beschikt iedere bewoner over een eigen domein van 25 tot 33 vierkante meter. Met beeldtelefoon en balkon. Douche en wc op de eigen kamer.

Zaterdag. Internaatstudenten leven zich uit op hun nieuwe onderkomen. Verven, sauzen, behangen, laminaat leggen. Klusploegen van onder uit Zeeland tot boven in Friesland nemen de kale kamers in Gouda onder handen. Bij de Action is alle muurverf uitverkocht.

Al om 8.00 uur ontstaan er opstoppingen voor de liften. Een legertje Genemuiders –„twee uur rijden”– laat zich in Gouda naar ”7” transporteren. „Knapt lekker op, hé?” Twee kamers verderop legt een Zeeuw een leuk stukje laminaat.

Studenten verslepen alles wat los en vast zit naar hun nieuwe kamer. Potten en pannen. Boeken, kleren, planten. Schemerlampen. Vlot Verhuizers assisteert. Ouders rijden af en aan. Aanhangers en paardentrailers vol laminaat vullen de parkeerplaats. Bebo Parket in Vriezenveen doet goede zaken met een speciaal Driestarstudententarief. Inclusief ondervloer.

Soms dreigt er een kink in de kabel. Mevrouw Knol uit Rijssen kiepert haar volle rolcontainer pardoes midden op straat – auto’s staan boven op de rem. Een klusploeg zit met de handen in het haar. „De deur is per ongeluk in het slot gevallen. Heeft iemand een sleutel?” Een ander is zijn juist geparkeerde trap kwijt. Codée draaft op. Van onder naar boven, kamer in, kamer uit.

De onafgewerkte, kale betonwanden vergen de uiterste creativiteit van de pabo’ers. Een menigte van kleinere en grotere gaten grijnst de studenten aan. „Daar zitten camera’s van de KGB in”, grapt de facilitair manager luchtig. De kamerbewoner van 6.03 kijkt wazig. KGB...?! Nooit van gehoord.

De gatenkaas gooit hier en daar roet in het eten. Sauzen blijkt soms geen optie. Joeleen Valk, paraat met 10 liter op kleur gemaakte muurverf, plakt noodgedwongen behang over de kraters. Wanhopig wrijft haar vriend op een dikke luchtbel onder het papier. „We hebben nog nooit behangen.”

Jan-Kees Hogchem is –met z’n hulptroepen– aan het eind van de dag als eerste klaar op ”11”. Keurige kamer, kapstokje van steigerhout. Even uitblazen. En de stramme spieren strekken. Het eerste gerstennat in het nieuwe ”int” stroomt. Klein kratje.

Pabostudenten verhuizen naar nieuwe Drie­starinternaat Gouda

Binnenland

RD.nl in uw mailbox?

Pabostudenten verhuizen naar nieuwe Driestarinternaat Gouda