„Agent Sander V. reus op lemen voeten”

Gedragskundigen achten Sander V. verminderd toerekeningsvatbaar, bleek donderdag. Ze adviseren tbs met dwangverpleging. Ze stellen vast dat Sander V. kampte met stressgevoelens waar hij niet goed mee kon omgaan. In hem sluimerde boosheid. Hij heeft narcistische trekken (hoge eigendunk), maar stelt zich daar tegelijk zelf kritische vragen over.

Sander V. is afhankelijk van cannabis. De voormalige politieman rookt vanaf zijn zestiende wiet. In de weken voorafgaand aan de moord gebruikte hij volop cannabis. Soms rookte hij naar eigen zeggen op vrije dagen twintig tot dertig joints. Hij wilde de spanningen op zijn werk vergeten. Het is niet uitgesloten dat het drugsgebruik drempelverlagend werkte bij het misdrijf.

Voor psychopathie of een antisociale stoornis zijn geen aanwijzingen. De gewetensfunctie van V. is „intact”. Ook zijn geen wanen of een psychotische stoornis ontdekt. Ook hebben de onderzoekers geen seksuele obsessies vastgesteld. In de weken voorafgaand de moord waren er spanningen in de relatie met V.’s vriendin. Volgens V. leefden ze langs elkaar heen, in verband met wisselende werktijden.

Sander V. weerspreekt conclusies van onderzoekers dat hij ik-gericht is. „Die conclusie steekt mij. Ik ben geen kwaadaardig persoon, geen psychopaat, geen schizofreen. Ik heb geen seksuele afwijking. Ik heb wel degelijk een geweten. Ik heb last van wat ik heb gedaan. Het is onvoorstelbaar zwaar om te weten dat ik hiervoor verantwoordelijk ben.”

De agent ervoer veel spanning op zijn werk. Hij zei zich te ergeren aan de „machocultuur, de mentaliteit en het gebruik van de machtspositie” bij de politie. Hij wilde weg bij de politie en probeerde weer werk te krijgen als dierverzorger. „Ik was het zat om gespannen terug te komen van mijn werk.”

Sander V. komt uit een gebroken gezin. De echtscheiding van zijn ouders midden jaren negentig had een „enorme impact” op hem.

Familieleden, vrienden en bekenden omschrijven Sander V. als een „soort goeie lobbes die anderen zeker geen kwaad zal doen”, zo vatte de rechtbankvoorzitter donderdagmiddag een reeks getuigenverklaringen samen. „Hij ziet er groot en indrukwekkend uit, maar inwendig is dat anders. Mensen zijn verbijsterd dat hij dit heeft gedaan.”

In een slachtofferverklaring zei vader Boele dat er door de gewelddadige dood van Milly „een grote leegte” in het leven van de familie is gekomen. „Onze wereld stortte in.”

De familie koesterde na de verdwijning van Milly „tot op het laatste moment” hoop dat het meisje terug zou komen, zo zei de vader. „Toen ze ineens spoorloos was, hadden we steeds hoop op een goede afloop. Zelfs toen de politie zei dat Milly was gevonden, dachten we dat ze misschien de verkeerde gevonden hadden. Pas na identificatie in het mortuarium drong het tot ons door dat onze dochter nooit meer terug zou komen.”

Vader Boele omschreef zijn dochter als „een leuke, gezellige meid, net in de puberteit.” „Ze was erg aanwezig. ’s Morgens vroeg liep ze al te zingen. Er kwamen vaak viendinnetjes en buurtkinderen bij ons thuis.”

Door het verlies van Milly heeft de familie „een jaar of zes overgeslagen.” „Onze andere kinderen zijn ineens zelfstandiger geworden. Het is ineens ontzettend stil. Er is niemand meer om voor thuis te blijven. Alles is veranderd, de verjaardagen, de feestdagen. Er komen nog moeilijke tijden.”

Vader Boele zei zich niet voor te kunnen stellen dat een buurman, die bovendien politieman was, zijn dochter heeft vermoord. „Van iemand in deze functie verwacht je dat hij mensen helpt en beschermt.”

De vader zei „geen woede” te voelen voor Sander V. „We willen niet dat hij een grote rol speelt in ons leven.”

De vader zelf is onder behandeling van een traumatherapeut. De moeder vindt „afleiding in haar werk”.

Sander V. heeft de politie en zijn eigen familie te schande gemaakt, zei vader Boele. „Hij heeft iemand van twaalf jaar weggerukt uit het leven. Dat heeft een enorme impact op de familie en op de vrienden en vriendinnen van Milly. Waarom heeft hij niet eerder stilgestaan bij de gevolgen van zijn daden. Het onderscheid tussen mens en diere is toch dat mensen kunnen nadenken over de gevolgen van hun daden en verlangens.”

Vader Boele zei blij te zijn met het meeleven. „We kregen zo veel kaartjes en bloemen. Het hield maar niet op. We staan niet alleen. De media-aandacht vinden we niet erg. Die heeft ons regelmatig geholpen. Het blijft wel onwerkelijk als we onze naam weer voorbij zien komen op de televisie. Alsof het om een andere familie gaat.”

Sander V. reageerde geëmotioneerd op de slachtofferverklaring van vader Boele. „Ik kan niet anders zeggen dan dat het waar is wat deze man zegt. Ik vind hem nog mild. Ik kan niet zeggen hoezeer het me spijt wat dit gezin door moet maken.”

Vrijdag zal het openbaar ministerie een strafeis formulieren. Daarna houdt de verdediging het pleidooi.

„Agent Sander V. reus op lemen voeten”

Binnenland

RD.nl in uw mailbox?