De fietstocht door het Westland is er een van stellingen en tegenstellingen. We trappen van bunker naar vesting en van tankgracht naar batterij. Langs de Atlantikwall van Hoek van Holland.

Een mosselkotter laat zijn netten zakken. De Zilte Route in Yerseke is leerzaam. Want wat zijn dat voor grote potloden in het gras? En waarom staan er enorme bakken met water bij de haven?

”Even stilstaan”. Die opdracht, gevolgd door een Bijbeltekst, krijgt een wandelaar op het Breeschoterpad enkele keren te lezen. Kauwend op het Woord kun je de route vervolgen.

Op de Utrechtse Heuvelrug ligt natuurgebied Kwintelooijen. Vroeger was het een zandafgraving. En in de prehistorie leefden er mensen. Nu vraagt het gebied om conditie, maar het biedt ook een mooi uitzicht.

Contrastrijk is de eerste etappe van het Utrechtpad zeker. Eerst loop je tussen keurige kantoormensen, daarna tussen wandelaars met modderschoenen. En de omgeving verandert van stenig in groen.

In natuurgebied Oranjezon –dat zijn naam dankt aan de prinsen van Oranje– kunnen bezoekers kennismaken met het afbraakproces van een kadaver. En er groeit een zeldzaam plantje: de parnassia.

Schelpen en koralen zijn nu niet bepaald zaken die je verwacht tegen te komen in de Utrechtse binnenstad. Toch zit het natuursteen van de oude stoepen vol met versteend leven uit lang vervlogen tijden.

De wassende IJssel vraagt ruimte, en neemt die ook. Zelfs achter de hoge IJsseldijk bij Diepenveen komt het kwelwater omhoog. En blokkeert de wandelaar zijn pad. Echt kwelwater dus.

De socialistische politica Henriëtte Roland Holst (1869-1952) schonk in 1945 het landgoed Oude Buisse Heide aan Natuurmonumenten. Een van de wandelingen door het gebied is naar haar vernoemd.

Bij de ouderen is de Ooijpolder bekend van evacuaties en bijna-overstromingen, voor jongere generaties is het een onderdeel van Natura 2000. De rivier de Waal bepaalt hier het landschap.