Nog altijd is het Nederlandse zorgstelsel een voorbeeld voor de meeste landen, vindt André Rouvoet, maar er zullen wel keuzes gemaakt moeten worden. „Doen we dat niet, dan komt de centrale waarde van de solidariteit onder druk te staan.”

Zo’n vijftig mensen in Nederland zijn verwikkeld in een bijzondere prijzenoorlog. Voor hun zeldzame ziekte hebben ze een medicijn nodig dat bij de officiële fabrikant minstens 160.000 euro per jaar kost, maar dat het Amsterdam UMC kan maken voor 25.000 euro. Het academische ziekenhuis trekt ten strijde tegen deze „onbegrijpelijke” gang van zaken.

Hoeveel dementiepatiënten Nederland telt, is onbekend. Vaststaat dat hun aantal de komende twintig jaar zo goed als zeker verdubbelt. Dat vraagt om maatregelen. „Het is een illusie dat al deze mensen tot het eind toe thuis verzorgd kunnen worden.”

Heeft het kleine streekziekenhuis zijn langste tijd gehad? Na een fase van ontmantelen en afschalen lijken de bordjes langzaam te worden verhangen. Kamerleden en zorgeconomen pleiten voor eerherstel.

De gezondheidszorg staat in Nederland nog altijd op een hoog peil, maar de vergrijzende samenleving en krimpende beroepsbevolking vragen wel om keuzes. „De gedachte dat de zorg voor vader en moeder een taak van de overheid is, moeten we herijken.”