Twee mannen met djellaba’s en baarden willen bidden in de trein. Ze lopen naar de wc om zich te wassen. Voor de verbijsterde passagiers is het nauwelijks nog een vraag: die twee voeren onfrisse zaken uit. Een aanslag? Een gijzeling? De trein wordt stilgezet; de gewaarschuwde politie voert het tweetal gemaskerd af.

In het kantoor van de stichting Evangelie & Moslims in Amersfoort ontmoeten ze elkaar; drie deskundigen die zich op verzoek van deze krant buigen over het karakter van de islam. Een gesprek tussen prof. Reitsma, prof. Op ’t Hof en ds. Rentier.

APELDOORN – Een nieuwe tijd, een nieuw geluid. In de periode vanaf 1800 voeren controverse en antithese voor het eerst niet meer de boventoon in de beoordeling van de islam. Mohammeds godsdienst wordt voor Groen van Prinsterer zelfs „een van de grootste weldaden voor het menselijk geslacht.”

APELDOORN – De Nadere Reformatie valt samen met de hoogtijdagen van de polemiek. Mohammed is een „duivelskind”, net als de paus overigens. Bestreden de felle verdedigers van de ware leer terechte dwalingen, of vochten ze tegen hun eigen hersenspinsels?

APELDOORN – De strijd tegen Rome is hevig in de zestiende eeuw. En dan verschijnt er aan de oostgrens ook nog eens een enorm Turks leger. Dat is de tweede vijand van de kerk, wijzen de reformatoren met groot gevoel voor urgentie aan. Let op, waarschuwen ze: totale rampspoed staat voor de deur als die twee machten samenspannen.

APELDOORN – Dat christenen hun islamitische overheersers verwelkomen als bevrijders, tart elk voorstellingsvermogen. Toch gebeurde dat in de zevende eeuw. De conclusie van een nestoriaanse patriarch over Mohammed: „Wie wil hem niet loven!”