Dit is het vierde deel in een serie over het thema ”Gezondheid en ziekte”. Het thema staat deze maand centraal op Puntuit. De serie wordt gemaakt in samenwerking met de jeugdbonden HHJO, HJW, JBGG en LCJ.

Lang ging Anneke ervan uit dat ze geneeskunde zou gaan studeren. Toen ze op de middelbare school echter geconfronteerd werd met chronische vermoeidheid viel die studie af. „Ik besefte: zo ben ik niet in staat om dokter te worden. Dat ga je niet volhouden.”

In dezelfde periode las ze boeken zoals ”Moderne wetenschap in de Bijbel” van Ben Hobrink. „Daarin komt naar voren hoe belangrijk de spijswetten voor Israël waren. Daardoor leefde het volk gezond. Wat een wijsheid van God! De verwondering over het mooie van voedsel zorgde dat ik daar meer over wilde weten.”

Dus kwam ze uit bij de studie voeding en gezondheid aan Wageningen University. „Dat vond ik bij nader inzien nog interessanter ook. Je kijkt niet hoe je mensen die al ziek zijn kunt helpen, maar hoe je voeding kunt gebruiken om mensen gezond te houden. Dat is een positievere benadering. Dat vind ik mooi.”

Wortel en appel
Inmiddels zit ze in het vijfde jaar. Ze volgt twee masters in relatie tot voeding en gezondheid. „Ik kon niet kiezen.” Haar studiegenoten eten –logischerwijs– allemaal even gezond. In de pauzes knaagt de een op een wortel en knabbelt een ander op een appel. Ook Anneke doet mee. Op haar boterhammen zit standaard een hoop groenvoer.

Of ze zich weleens buiten het gezonde boekje begeeft? Nou, ze lust wel een stukje chocola en chips, vertelt ze. Een beetje veel chocola? Anneke bloost en lacht. „Uhm... ja”, biecht ze op. „Maar dan wel de variant met 70 procent cacao. En met cacao is niet veel mis.”

Anneke Bulten ziet in refokring graag een discussie ontstaan over de gezondheidshype. „Het is een soort religie geworden.”

Met studenten heeft ze weleens een discussie over het nut van bepaalde voedingsmiddelen. „Zo waren er een paar jongens die telkens eiwitshakes gebruikten. Niet nodig als je normaal eet.”

Voedsel geeft sowieso voldoende voer voor discussie, weet Anneke uit ervaring. Een hype hier, een trend daar. De een eet geen E-nummers meer, de volgende doet brood in de ban. En nog veel meer. Anneke ziet alles langskomen en is er nuchter over.

„Het voordeel is dat mensen zich meer bewust zijn geworden van wat ze eten. Het nadeel is dat er zo veel mensen verschillende dingen zeggen. Tegenstrijdige dingen vaak. Iedereen beweert de waarheid in pacht te hebben. Wat mij betreft gaat het niet om het vermijden van E-nummers –daar zijn de meeste wetenschappers het over eens–, maar het binnenkrijgen van de juiste voedingsstoffen. Via groente, fruit, granen en noten.”

Zelf zou Anneke in refokring graag de discussie aanzwengelen over de gezondheidshype rond eten. „In de samenleving is het haast een soort religie geworden. En het lijkt ook aan te slaan in onze gezindte. Natuurlijk is het goed als je gezond eet. Maar de hang naar superfoods en dergelijke lijkt vaak samen te gaan met materialisme. Het is toch kaal als je alleen daar maar mee bezig bent.”

„Ik kan constant moe zijn. Dat voel ik me slap. Mijn hoofd lijkt dan wollig.”

Wollig
Door het vermoeidheidssyndroom waar Anneke mee kampt, komt het thema ziekte voor haar extra dichtbij. „Ik kan constant moe zijn. Dat voelt dan niet alsof ik hard gesport hebt, maar meer alsof ik slap ben. Mijn hoofd lijkt dan wollig.”

Anneke worstelde persoonlijk met het waarom van het lijden. Ze is in de loop van de jaren gaan beseffen dat het leven geen „feest” is. Door haar eigen ziekte, maar ook met haar vader en broer maakte ze heftige dingen mee. „Toen vroeg ik me wel af: Waarom moeten mensen er zo diep door? Waarom doet God dit?”

"God kan het lijden gebruiken om je dichter naar Hem toe te trekken."

Het houdt haar zo bezig dat Anneke haar studie twee maanden stopzette. „Langzaam maar zeker ben ik gaan zien dat het misschien de verkeerde vragen zijn die ik stelde. Soms moet de Heere veel doen om je op je plek te brengen. God kan het lijden gebruiken om je dichter naar Hem toe te trekken. In die tijd leerde ik dat het niet alleen zeker is dat Hij je er wonderlijk doorheen helpt, maar dat Hij ook naast je staat. Dan mag je door zulke dingen heen meer van Hem zien.”

Ze is even stil en zoekt naar woorden. „Toen heb ik rust gevonden.” Haar stem trilt een beetje. „Rust voor mijn persoonlijke situatie. En ook rust in God Zelf. En dat is het beste wat er is.”

Ze haalt Jesaja 40:31 aan. Een tekst die haar bijzonder raakte. „God belooft sterkte aan degenen die moe zijn. Er staat: „Zij zullen lopen, en niet moede worden.” God geeft elke dag nieuwe kracht.”

De dagen dat Anneke moe, uitgeput is, gaan haar gedachten naar zo’n tekst. Of ze denkt aan een passage uit het boek ”De tornado” van Bé Nijenhuis. „Een van de personages is een oude, bejaarde tuinman. Hij had het zwaar met het spitten van de tuin. Op zulke momenten zag hij uit naar de hemel. Om daar eenmaal te spitten en níét moe te worden. Dat vind ik zo’n mooi beeld. Dan kun je je wel moe voelen, maar hoe heerlijk is zo’n vooruitzicht.”

Wil jij het beste van Puntuit voortaan automatisch op je smartphone ontvangen? Vanaf nu kan dat door je aan te melden bij de redactie via WhatsApp. Puntuit voegt je dan toe aan een lijst, waarna je per dag maximaal één artikel –eentje die je gelezen moet hebben– krijgt toegestuurd.