Gevangenenbezoek houdt je een spiegel voor

Zijn eerste bezoek aan de bajes, ruim twaalf jaar geleden, herinnert Arend Witvliet (75) zich als de dag van gisteren. „Ik bezocht daar een man van Surinaamse afkomst die vastzat voor drugshandel en een geweldsdelict. Niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk een zware jongen. Hij had spierballen waar je u tegen zei.” De laatste jaren komt de vrijwilliger van Gevangenenzorg Nederland vooral in tbs-klinieken. „Dat is automatisch gegaan. Een van de gevangenen die ik bezocht, kreeg door de rechter tbs met dwangverpleging opgelegd. Nadat hij zijn straf had uitgeboet, is hij overgebracht naar een forensisch psychiatrisch centrum. Daar bleef ik hem bezoeken.”