Roman over intimiteit in een relatie

Lichamelijke intimiteit is door God bedacht en hoort in het huwelijk een zekere plaats te hebben. Wanneer die intimiteit er niet meer is, groeit een relatie scheef. In de roman ”Zeven tinten wit” illustreert Remmelt Mastebroek dit aan de hand van het huwelijk tussen Sil en Gabriëlle. Na het overlijden van hun dochter raken ze elkaar kwijt. Sil wordt depressief en verliest de wil om te leven. Hij voelt zich lichamelijk afgewezen en Gabriëlle voelt zich ongehoord. Als Sil naar Patmos gaat voor een periode van rust, krijgt hij inzicht in het proces van rouw en in de verschillen tussen Gabriëlle en hemzelf.