Hitlers dodelijke heilsleer

„Te lang is Hitler gezien als een niets- en niemand ontziend monster dat irrationeel te werk ging. Hitler ging in werkelijkheid ontzettend logisch te werk bij alles wat hij deed. Hij volgde de rationele logica van een destructieve religie.” Michael Hesemann verdedigt in zijn boek ”Hitlers religie” de stelling dat het nationaalsocialisme niet zozeer een politieke stroming was als wel „een fatale pseudoreligie” met een heilsboodschap waarin Hitler als de nieuwe Messias de verlossing verkondigde.

De uitgave en de titel fascineren: Hitlers religie. Maar de naam van de auteur tempert de verwachtingen. Michael Hesemann is kerkhistoricus en tegelijkertijd UFO-specialist. Hij heeft boeken op zijn naam staan over de heilige graal en over mysterieuze graancirkels. En dan nu een boek over Hitlers religie. Is zo’n onderwerp bij iemand met die achtergrond in goede handen?

Voor degenen die zich door het boek met zijn talloze cursief gedrukte citaten heen weten te worstelen, bevat het boek een interessante gedachtegang. Hesemann laat zien via welke wegen de religie van het nationaalsocialisme vanuit occulte stromingen in de negentiende eeuw werd ontwikkeld. Volgens de auteur „hield bijna de hele machtselite van het Derde Rijk zich intensief bezig met de esoterische leer van Richard Wagner (zoals Hitler en Goebbels) en met neo-gnostische mystiek (zoals Rosenberg en Goebbels). Sommigen verbonden zich aan esoterische geheime genootschappen voor mannen, zoals Hess. Heinrich Himmler, die zelf een fanantieke occultist was, wilde zelfs, met de graalridders voor ogen, binnen de SS een zelfstandige ridderorde oprichten.

Mystieke binding Hesemann beargumenteert dat de herontdekking in 2001 van Hitlers bibliotheek met talloze esoterische en occulte boeken en geschriften het rechtvaardigt om te stellen dat de religieuze ideologie van het nationaalsocialisme geen bijproduct is geweest, maar de stuwende kracht die aan miljoenen -zowel Joden als christenen- het leven heeft gekost.

Hesemann: „Het nationaalsocialisme had alle karakteristieken van een religie: het gaf een eenduidig geformuleerde heilsleer, een evangelie (mein Kampf), een geloof in de bovennatuurlijke macht van de voorzienigheid en in een voortbestaan na de dood, sacrale gebouwen, geritualiseerde optochten en wijdingen, de volledige overgave van de gelovigen, de mystieke binding met een Messiasfiguur, zelfopoffering en blinde gehoorzaamheid.”

Door het nationaalsocialisme als een religie te zien pleit Hesemann de Duitsers overigens niet vrij van de misdaden. „Ze worden hiermee slechts verklaard als een product van religieuze waan.”

Hesemann stelt, en hierin is hij niet de eerste, dat de zelf verklaarde verlosser niet alleen het jodendom wilde vernietigen: de plannen lagen al klaar om na de ”eindoverwinning” ook het christendom en de kerk van de aardbodem te vagen. „De oorlog zal ten einde lopen. De laatste grote opgave van onze tijd is om er vervolgens in te voorzien dat het kerkenprobleem wordt opgelost. Pas dan zal de Duitse natie volledig zijn veiliggesteld”, verkondigde Hitler op 13 december 1941 in de Wolfsschanze. Tegen zijn geliefde architect en minister Albert Speer zei hij in vertrouwen: „Wanneer ik op een dag al mijn andere vragen heb afgehandeld, zal ik met de kerk afrekenen.”

Hitlers dodelijke heilsleer

Cultuur & boeken

RD.nl in uw mailbox?