Belijnde wandeltocht door Nijmegen
Een groen lint als rode draad; dat kan in Nijmegen. Door de stad ligt een groengeverfde streep op straat. Je kunt de draad oppakken waar je maar wilt en je passeert Waal en wal, markt en park.
Oké, de Franse stad Nantes ging al eerder voor het lint, in Nederland had Nijmegen toch de primeur. Geen lastige routebeschrijving, maar gewoon het lint volgen. Met soms een hindernis; waar geen streep mogelijk is, liggen er metalen druppels met groene pijltjes. Langs de route staan informatieborden die je de eeuwenlange historie door slepen.
We stappen op een heftig moment in, op de Kitty de Wijzeplaats. De Joodse Kitty werd op 22-jarige leeftijd in 1942 weggevoerd. Op de muur staan nog eens 400 namen van Holocaustslachtoffers. In het perkje het beeld van een kromgebogen, wenende vrouw, op een plaquette een kort gedicht van Leo Vroman: ”Kom vanavond met verhalen,/ Hoe de oorlog is verdwenen./ En herhaal ze honderd malen;/ alle malen zal ik wenen.” De toon is gezet. Ook in de Nijmeegse geschiedenis is veel bloed vergoten. Wie weet nog dat in 1944 –bij het ”vergissingsbombardement” door de geallieerden– 800 doden vielen?
De streep brengt ons langs de synagoge, langs het Glashuis, naar de Waalkade. Van 17e-eeuwse patriciërswoningen en pakhuizen schuiven we terug in de tijd via de haven naar Het Valkhof. Dit park op een kleine heuvel herbergt de Barbarossa-ruïne, de Sint-Nicolaaskapel en een schat aan herinneringen. Het uitzicht vanaf de kapel op de Waal en op de overzijde van de rivier –de Waalsprong– is adembenemend. We beheersen ons en maken de route niet wat langer door de wandelbrug naar de Ooijpoort te nemen. Die komt op ons verlanglijstje te staan.
Het lint brengt ons weer in het centrum: van het stadhuis (1554) naar de Grote Markt, de Waag (1612) en, daar benevens, de Grote of Sint-Stevenskerk (1243) en de Latijnse School (1544).
De tocht beloopt totaal 7 kilometer, maar kan desgewenst zeven dagen duren. Afhankelijk van het gezelschap. Neem nu de Stikke & Lange Hezelstraat. Lang en vol aardige winkeltjes. We moeten verder. Linksaf naar het Kronenburgpark met de Kruittoren. Voor wie zijn kruit wel, of juist nog niet, heeft verschoten, biedt het park de mogelijkheid van een zitje of een aparte wandeling.
We vullen ons verlanglijstje ook nog aan met Museum Het Valkhof. De eerste vijf eeuwen van onze jaartelling maakten immers de Romeinen de Nijmeegse dienst uit. Daar willen we nog meer van weten.
De ”Walk of the Town”, zoals Nijmegen de groenelintroute graag noemt, is geschikt voor rolstoelers, al moet af en toe een trap worden ontweken en, bij het Arsenaal, een lift worden genomen.
>
rd.nl/buiten